Half acht wakker. Rustig opstaan en met wat cereals ontbijten op ons deck. Sommigen gaan nog even internetten in het Business Center van het hotel. Tot nu toe hebben we nog nooit een computer meegenomen op onze vakanties. Chris vult het evaluatieformulier van het hotel in en hoopt dat ze wat met de kritiek doen, want de locatie van de Inn is schitterend. Rond 9.15 am vertrekken we. Het is een flinke rit naar Durham. Om 11.30 am een tussenstop bij de McDonald, waar de jongens een McChicken naar binnen werken. Joost zelfs twee! Om kwart voor twee zijn we in Durham. De plaats waar we van 1989 t/m 1991 gewoond hebben en waar Lucas is geboren.

Durham
We rijden eerst naar de Ninth Street Bakery. Die is verhuisd naar een andere locatie, maar heeft nog steeds dezelfde sfeer. We bestellen heerlijke Gazpacho en sandwiches. Downtown Durham is veel mooier geworden. Er zijn voetgangersgebieden met rode bestrating,  bankjes en veel groen. Leuk. We rijden langs bekende plekjes. Het ziekenhuis waar Lucas is geboren. Naar North Gate Mall, waar we ook even winkelen en waar de merry-go-round nog steeds een plekje heeft. Naar het oude schooltje van de kinderen. En natuurlijk langs ons oude huis en onze oude neighbourhood. Tegenover ons oude huis is het bos verdwenen en zijn nieuwe huizen gebouwd. Aan het begin van de straat staan twee nieuwe huizen. Ons huis is niets veranderd. Grappig om er ineens weer voor te staan. Jammer dat onze vroegere achterburen, waar we veel contact mee hadden, niet meer in Durham wonen. We rijden ook langs Hollow Rock, de zwemclub waar we vroeger altijd zwommen. Er is een zwembad bijgekomen.

Na deze leuke rondrit langs bekende plekjes rijden we naar Chapel Hill waar ik bij Rock Quarry Farm (“A Simple Country Bed & Breakfast Retreat”) twee kamers heb gereserveerd. Als we aankomen zien we een man lopen en stellen ons voor. Hij schrikt enorm. Hij is het helemaal vergeten en over twee dagen hebben ze een grote bruiloft. Maar...”no problem”. Ik weet niet wat ik hiervan moet denken, want nog geen twee weken geleden had ik een mailwisseling met deze man over onze reservering. Hij wilde weten of  er nog speciale wensen waren voor het ontbijt. We lopen met hem mee naar binnen. De moeder van de man schrikt nog veel harder. Ze ziet er verhit uit en is bezig met de voorbereidingen voor de bruiloft. Zij blijkt helemaal niet op de hoogte van onze reservering (blijkbaar lopen die via haar zoon), maar ze is professioneel en zegt dat ze één kamer nog moet klaarmaken en dat we de laatste ochtend wel vroeg weg moeten, zonder ontbijt, vanwege de bruiloft. We krijgen dan wel wat korting. We vragen even bedenktijd en besluiten dan om weg te gaan. Ik wil geen dure overnachting als ik niet helemaal welkom ben. De moeder is “so sorry”, maar waarschijnlijk ook opgelucht dat we weer vertrekken.

We gaan op zoek naar een motel en belanden in de Budgetel (de voormalige Days Inn) aan de Hillsborough Road in Durham. Een prima basic motel voor 57 dollar per nacht per kamer inclusief tax en ontbijt. We zijn nog niet binnen of het onweer barst los. Het spookt flink, de straten staan in korte tijd blank. Als het weer rustiger is gaan we naar Bright Leaf Square waar we lekker en gezellig eten in een japans restaurant.