Om kwart voor acht zijn we weer aan de wandel. Het is zonnig, maar wel koud. Het waait hard. We lopen langs een aantal (grot)woningen. Er blaffen weer flink wat honden als we langs de huizen Montescaglioso verlaten. Wat dat betreft is Italië geen wandelland voor Chris. Hij is altijd easy-going behalve als vreemde honden blaffend achter hem aan komen. En dat gebeurt hier veel. Ik ga er dan maar tussenin lopen, want ik ben banger dat Chris de honden wat aandoet (met zijn wandelstokken) dan andersom.

We lopen de eerste zes kilometer langs een autoweg. Goed opletten, want ze rijden hier hard. De Via Ellenica heeft wat ons betreft teveel gedeeltes op autowegen. Gelukkig gaat de tocht na zes kilometer verder op veel leukere landweggetjes, veelal langs omgeploegde akkers.

Eenmaal in de buurt van Matera lopen we best lang door buitenwijken. Na enige tijd passeren we een restaurantje dat open is (veel is gesloten). Superfijn. Het is inmiddels half twee en we hebben er al ruim 21 km opzitten. Een bord huisgemaakte pasta en even opwarmen doen ons goed.

Na deze lekkere lunch lopen we verder en dan ineens, na een bocht, zien we de diepe ravijn met het oude hart van Matera hoog op de helling. Wat mooi. We slenteren over de geplaveide straten en trappen langs (grot)woningen en door het oude stadje. Heel leuk om hier onze wandeltocht mee af te sluiten.

Aan het eind van de middag reizen we met de trein naar Bari, waar we in de buurt van het station overnachten.

Op aanraden van het meisje bij de receptie van het hotel eten we bij Piccinni 28 een heerlijke pizza met dessert. Het is gezellig druk op deze vrijdagavond en de straten zijn nog uitbundig verlicht met kerstlichtjes. We wandelen na het eten ook nog even naar de haven. Een leuk bliksembezoekje aan Bari.

Overnachting: Hotel Excelsior, Bari

Gelopen: 24,5 km
Omhoog: 765 m
Omlaag: 722 m