Het is vandaag Spring Bank Holiday in de UK. Vanwege deze vrije dag kunnen we pas om half negen ontbijten. In de praktijk zelfs nog wat later, want het duurt even voordat de deur tussen hotel en pub ook daadwerkelijk open gaat. Het ontbijt is inbegrepen en we kunnen alles kiezen van de kaart, dus we laten het ons smaken.

Rond half tien zijn we weer op pad. We lopen naar Lancaster Castle en bekijken het imposante gebouw van buiten. Het heeft eeuwenlang dienst gedaan als gevangenis en was ook de plek waar vrouwen werden beschuldigd van hekserij en ter dood werden veroordeeld. Omdat de rondleiding in het kasteel flink wat later blijkt te zijn dan op hun website werd aangegeven, slaan we die over.

We lopen verder naar het station waar we om kwart over tien meekunnen met het boemeltreintje naar St. Bees. Een mooie, maar lange treinrit van ruim twee uur langs de westkust van Engeland. De trein stopt in ieder gehucht (ruim 20 stops). Om half een kunnen we eindelijk uitstappen op het piepkleine stationnetje van St. Bees. We eten een heerlijk broodje bij The Manor en gaan daarna aan de wandel. We hebben nog de rest van de middag om al stukje Coast-to-Coast trail te lopen.

We lopen vanuit St. Bees naar het noordoosten. Eerst over Wood Lane, vervolgens een smaller paadje. Na ruim drie kilometer slaan we linksaf op het Coast to Coast path en vervolgen deze in omgekeerde richting naar de prachtige kust van St. Bees Head. Wat is het mooi. De zon schijnt en de natuur is uitbundig. Golvende groene weides, veel bloemen (vingerhoedskruid), koeien, schapen, schitterende rode zandsteen kliffen en onder ons de glinsterende zee. In de verte zien we Isle of Man liggen. We passeren een steengroeve, de fotogenieke vuurtoren van St. Bees en een paar schuilhutten om vogels te spotten. Genieten hier.

Rond vijf uur zijn we bij het officiële beginpunt van de Coast to Coast Walk. Geheel volgens de traditie dippen we onze schoenen in het water van de Ierse Zee en pakken we ieder een klein steentje van het strand. Als we over ruim twee weken aankomen bij de Noordzee hetzelfde ritueel, alleen gooien we daar het steentje weer terug in het water. Bij het bord maakt een vrolijke man ook nog wat foto’s van ons.

Ons hotel ligt vlakbij. Een groot lichtblauw complex aan zee, dat wel een opknapbeurt kan gebruiken. Nergens staat de naam van het hotel op het gebouw. Het is even zoeken naar de ingang. Binnen is het een wirwar van ruimtes en verspringende etages. We checken in en reserveren een tafel in de bar. De zuchtende vrouw bij de receptie zoekt in haar chaotisch uitziende lijstjes met tijden. Er is niet veel keuze meer. We kunnen of heel laat of (na wat aandringen) over vijf minuten nog terecht.

Het eten in de bar is simpel, maar best lekker. We vermaken ons met het kijken naar de wirwar van genummerde tafeltjes waarop het hardwerkende personeel steeds de bordjes met namen wisselen van mensen die een tafel gereserveerd hebben. Ze puzzelen heel wat af, want niet iedereen is snel klaar met eten en soms zijn tafeltjes nog bezet als de volgende alweer komen.

Na het eten maken we nog een avondwandelingetje. Daarna lekker relaxen in onze mooi opgeknapte grote kamer. We hebben een prachtig uitzicht op de zee.

Overnachting: St. Bees, The Seacote Hotel

Gelopen: 13,9 km
Omhoog: 432 m
Omlaag: 440 m