Na een continental breakfast in het hostel zijn we om half negen weer op pad. Vandaag is het afgelopen met de makkelijke etappes. We gaan weer flink omhoog en omlaag door het North York Moors National Park. Het is wat frisser en bewolkter dan gisteren, maar we houden het, op een paar spettertjes na, de hele dag droog.

We lopen vanaf het hostel over een mooi breed pad langs de oostzijde van het Cod Beck Reservoir en pikken daarna de Coast to Coast Walk weer op. Eerst door landelijk gebied, vervolgens door bos. 

Daarna volgt een lange klim naar de open heidevelden van de North York Moors. Het pad is prachtig. Mooie vierkante platte stenen die achter elkaar zijn gelegd. Toch zijn we nog flink aan het ploeteren, vooral vanwege de stormachtige wind die ons bijna van de berg blaast.

In de buurt van het hoogste punt komen we de eerste mountain bikers tegen. Daarna steeds meer. We zijn ineens midden in een van de grootste mountain bike events van de UK beland (Ard Moors Enduro). Heel onhandig, want wij lopen precies tegen hun rijrichting in en er zijn honderden deelnemers. Ze rijden wel in groepjes, maar nog zijn dat meer dan genoeg tegenliggers.

We dalen af naar het Lordstones Country Park. Hier is een camping, een winkeltje en een cafeetje en er staan grote tenten in verband met het event. Binnen in het Lordstones café is nog plaats en drinken we wat. Ze serveren nog geen eten, dus ons lunchpakket uit het hostel komt goed van pas.

Rond 12 uur klimmen we voorbij de camping weer omhoog. Als we daarna vanaf het hoogste punt weer willen afdalen komt er een enorme optocht van mountain bikers de berg op. Ze dragen hun fietsen, omdat het te steil is. Blijkbaar is dat zwaar, want ze puffen heel wat af. Het pad is te smal om te passeren, dus doen we lang over de afdaling. Steeds een klein stukje naar beneden en dan weer opzij om de fietsers door te laten.

Eindelijk zijn we beneden. Even later zien we ineens het Nederlandse kamperende stel. Leuk om even te kletsen. Daarna gaan wij voor de derde keer een berg op. Zij nemen een andere route.

Wij lopen weer omhoog om de Wainstones van dichtbij te zien, een imposante groep rotsen die door erosie unieke vormen hebben aangenomen.

In deze omgeving zijn geen accommodaties dicht bij de Coast to Coast. Wij slapen daarom vier kilometer ten zuiden van de trail, in het piepkleine plaatsje Chop Gate. We kunnen lopen via een autoweg, maar er is ook een langer onverhard pad die iets vóór de Wainstones begint.

Na het bekijken van de Wainstones lopen we daarom een stuk terug om dat zijweggetje te vinden. We zien een vervallen houten wegwijzer naar Chop Gate en volgen het paadje in die richting. Dat gaat een tijd goed, maar dan is het pad verdwenen. We zien op de gps dat we verder omhoog moeten lopen, dus we gaan dwars door de dichtbegroeide heidevelden. Onderweg nog een muurtje waar we gelukkig overheen kunnen klimmen met een trap.

Eindelijk bereiken we het goede bredere pad. Nog een aantal kilometer over de Moors naar beneden en dan zijn we om vier uur bij de Buck Inn. Heerlijk de voetjes omhoog en een kop thee op onze kamer.

We eten er ook. Ik bestel zuurkool met worst (eigenaar van de pub heeft Duitse roots). Heel lekker na zo’n lange wandeling. We praten ook nog wat met het stel naast ons, die eveneens de c2c lopen, maar in minder dagen dan wij. Daarom hadden we ze nog niet eerder gezien.

Overnachting: Chop Gate, The Buck Inn

Gelopen: 20,5 km
Omhoog: 920 m
Omlaag: 957 m