We verlaten om kwart over acht het schilderachtige dorpje Sent na een lekker ontbijt met regionale producten. Vandaag gaan we wandelen naar het plaatsje Tschlin.

We lopen vanuit Sent door weidevelden naar Val Sinestra, een smalle zijvallei van de Inn met beboste hellingen en een diepe kloof. Aan de andere kant van de kloof zien we het dorpje Vnà liggen. Het lijkt dichtbij, maar we zien op een bordje dat het bijna twee uur lopen is.

We dalen aan de linkerzijde van de kloof af tot aan het indrukwekkend grote Hotel Val Sinestra. Daar steken we het wilde riviertje (Brancia) over en klimmen weer omhoog aan de andere kant van de kloof. Eerst door bos en later door heerlijke weidevelden vol bloemetjes. Mooi hier! Dat vond ook Willem Mengelberg, chef-dirigent van het Concertgebouworkest van 1895 tot 1945. Hij liet in deze omgeving een huis bouwen waar hij in de zomer verbleef en vele beroemde gasten ontving.

We lopen om kwart over elf het schattige dorpje Vnà in. Daar willen we vroeg lunchen bij Pensiun Arina. Op de deur hangt een briefje dat ze om elf uur open gaan, maar de deur is nog dicht. Er is wel een heerlijke tuin. We gaan aan een van de tafels zitten en wachten even af. Een kwartiertje later zien we wat beweging en komt er iemand naar ons toe. We kunnen wat eten (ze hebben alleen goulash) en drinken. Het smaakt allemaal uitstekend en we zitten er heerlijk. Pas om half een lopen we weer verder.

Even later dalen we opnieuw af en kruisen we de kloof in Val da Ruinas. We klimmen weer omhoog. Het pad buigt naar links en de vallei wordt steeds breder met prachtig uitzicht op de tegenoverliggende bergketen, die ook wel de drielandenhoek wordt genoemd omdat deze de grens vormt tussen Italië, Oostenrijk en Zwitserland.

Om kwart over drie komen we aan in het kleine dorpje Tschlin. Ook hier weer oude Engadiner huizen met soms mooi geschilderde versieringen op het pleisterwerk. We lopen wat straatjes op en neer. Er zijn geen cafeetjes open, dus lopen we naar de bushalte voor de bus van 15.39 uur (een keer per uur). De bus brengt ons (met een overstap) naar het gehucht Crusch. Daar lopen we ruim 100 meter naar beneden over een steile helling naar het vakantiedorp Sur-En aan de rivier de Inn. Er is een camping en ietsje verder een eenvoudig pension waar we een kamertje met gedeelde badkamer hebben geboekt.

Als we aankomen bij het pension is er buiten een gesprek gaande tussen de uitbaatster en een van de gasten over pizza’s. Moeilijk te volgen in hun vreemde taaltje, maar we mengen ons in het gesprek. Gaat het over pizza’s laten bezorgen? Het restaurant op de camping is namelijk gesloten en er is verder niets te krijgen in de buurt. Dan blijkt dat de eigenaar van de pizzatent in Crusch mensen met zijn auto ophaalt en weer terugbrengt. Wel zes gasten zijn geïnteresseerd. De goede man rijdt twee keer op en neer. Wat een service. Zo hebben we toch avondeten en het was best oké.

Overnachting: Pensiun Lischana, Sur En

Gelopen: 18,5 km
Omhoog: 675 m
Omlaag: 717 m