We ontbijten in het hotel aan de overkant van onze b&b. Het hoort bij elkaar, dus op een van de (met spierwitte tafelkleedjes gedekte) tafels staat een bordje met ons kamernummer. Er zitten veel bejaarden in dit hotel. Nu vallen wij inmiddels ook onder deze noemer, maar hier zitten veel bejaarde bejaarden. Het voelt oubollig aan.

Gisteren hebben we vooral gewandeld in Val Tuoi. Vandaag gaan we een volgend zijdal van de Inn verkennen, namelijk Val Tasna. We klimmen vanuit Ardez omhoog naar dit schilderachtige dal. Daar vlakt de trail wat af en lopen we een paar uur door dit prachtige berglandschap. Het is alsof we door een ansichtkaart van Zwitserland lopen. Zo mooi is het hier. Rechts onder ons slingert de wildstromende Tasna. Onderweg een enorme kudde schapen op het pad en later een kleine kudde geiten. Genieten hier. Het weer is ook perfect. Niet te warm, mooie wolken, geen regen.

Bij Alp Valmala steken we de Tasna over. Bij de Alp is er selfservice. In een houten bak, die wordt gekoeld met water uit de beek, drijven allerlei flesjes met frisdrank en melk. We pakken een flesje (geiten)melk en stoppen 2 Frank in het blikje wat erbij ligt. Het zit al vol muntjes en wordt dus niet dagelijks geleegd, want we hebben vandaag nog geen andere wandelaars gezien.

We lopen aan de andere kant van het dal weer omhoog. Dan vlakt het pad wat af en lopen we weer richting de Inn. Na anderhalf uur komen we aan bij de gezellig uitziende Alp Laret. We lunchen heerlijk op het panoramische terras. Een kaasplankje (er ligt wel een pond kaas op) en een bord Kaiserschmarrn (een soort verkruimelde dikke pannenkoek met veel poedersuiker). Het is hier wat drukker, omdat er een uurtje verder een stoeltjeslift is.

De laatste kilometers van deze prachtige wandelvakantie lopen we weer hoog boven het Inndal. Eerst naar het bergstation van de stoeltjeslift van Ftan. En dan via een breder pad naar het bergstation Motta Naluns van de kabelbaan van Scuol. We zijn weer bij het punt waar we twaalf dagen geleden zijn begonnen. Wat een mooie tocht was het.

De kabelbaan brengt ons vlot naar beneden. Het treinstation ligt naast het dalstation. De trein van 15.41 uur naar Landquart staat al klaar. Daar stappen we over op de trein naar Zürich, waar we weer overstappen op de trein naar Bazel. Na het laatste stukje met de tram stappen we om half negen weer het hotel in Weil am Rhein binnen. Het voelt bijna als thuiskomen, zo vaak logeren we in dit hotel. De auto staat nog keurig in de (gratis) parkeergarage.

Morgenochtend gaan we nog even langs de kleinkinderen in Bazel. Daarna rijden we weer naar huis. Het was een heerlijke vakantie in een prachtige omgeving. En zeker weer voor herhaling vatbaar, een wandeltrektocht.

Overnachting: Hotel Dreiländerbrücke, Weil am Rhein

Gelopen: 17,1 km
Omhoog: 1019 m
Omlaag: 331 m