Kwart voor negen zijn we weer op pad. We lopen van Hörste naar de Hermannsweg, waar we gelijk stuiten op een hangmat voor de vermoeide wandelaar. Met een druk op de knop activeer je ook een audiospoor met een verhaal over Anna en Hermann. Op verschillende punten langs het pad kun je, naar het schijnt, naar hun belevenissen luisteren. Een grappige manier om mensen aan de wandel te krijgen.

We lopen weer door prachtige gemengde bossen omhoog en omlaag. De herfstkleuren laten zich steeds meer zien. Vanwege de verschillende soorten bossen is de wandeling niet eentonig. Bovendien zijn er gedichten te lezen langs het pad. Weer wat verder lopen we langs de Hünenkapelle. Een sfeervolle ruïne van een naar schatting 600 jaar oud pelgrimskerkje boven op de Tönsberg. Even later lopen we op een heuvelrug met mooie uitzichten. Hier zien we veel gedenkstenen en stenen met spreuken. En weer wat verder passeren we een indrukwekkende Gedenkstätte voor gesneuvelde soldaten "des Königs-Infanterie-Regiments Nr. 145" uit de Eerste Wereldoorlog.

Het is wat kouder dan gisteren en we verlaten in Oerlinghausen de Hermannsweg om op te warmen in een Konditorei. Daar hoort natuurlijk ook Kaffee oder Tee mit Kuchen bij. Net als gisteren kunnen ze hier ook niets met onze Corona QR-code. Maar het schermpje dat voorafgaat aan het genereren van de QR-code volstaat. Daar wordt de datum van de laatste vaccinatie vermeld. Het was ons nog niet eens opgevallen. Fijn om te weten voor de volgende stop.

Met hernieuwde energie lopen we verder. We kruisen de snelweg A2 en klimmen dan weer omhoog. Het landschap verandert wat. De kleur van het pad is wat roodachtig zand en links en rechts hebben we uitzichten op bewoonde gebieden en windmolens. We lopen vlot door en passeren een Funkturm (zendmast) en ietsje verder de 9,5 meter hoge uitzichttoren Eiserner Anton, gebouwd in 1895. Hierna is de Hermannsweg veel drukker. Veel wandelaars die op deze zondagmiddag van de herfstkleuren genieten.

We zijn de twintig kilometer al ruim gepasseerd als we in Ristorante Eiserner Anton lekkere Flammkuchen bestellen. We denken dat het daarna niet zo ver meer is naar Bielefeld waar we overnachten. Maar Bielefeld blijkt erg langgerekt en ons hotel ligt helemaal aan de andere kant. De route ernaar toe is erg leuk. We lopen lange tijd door groen. Ter hoogte van Bielefeld is het een gezellig drukke promenade met bankjes en mooie uitzichten over de stad. De promenade eindigt bij Sparrenburg, een kasteel uit 1250.

Na Sparrenburg dalen we af naar de stad om aan de andere kant weer omhoog te klimmen langs en door het mooie Historischer Park Johannisberg. Ook hier weer een mooi uitzicht over de stad en op Sparrenburg. Ietsje verder ligt Mercure Hotel Bielefeld Johannisberg waar we om kwart over vijf aankomen. We hebben precies 30 kilometer gelopen. We eten 's avonds in het drukke restaurant van het hotel een simpele maaltijd en luieren de rest van de avond op de kamer.

Overnachting: Mercure Hotel Bielefeld Johannisberg, Bielefeld