Al om half acht trekken we de voordeur van Gästehaus Alte Liebe achter ons dicht. Het was prima, maar we slapen liever in een hotel met wat meer voorzieningen, zoals een ontbijt. We lopen eerst naar het dorp Borgholzhausen waar we neerstrijken in Bäckerei Welpinghus. Ook hier wordt ons vaccinatiebewijs gevraagd. Omdat ze hier nergens de internationale QR code scannen heb ik gisteravond op onze telefoons de app CovidScanBE geïnstalleerd. Deze Belgische app is in de Nederlandse Playstore te krijgen en zo kunnen we elkaars internationale QR code scannen en een certificaat tonen van onze vaccinaties. Met dit scherm mogen we bij de bakkerij naar binnen voor een kop thee met een lekker vers belegd broodje. We laten ook nog broodjes inpakken voor onderweg.

Dan verlaten we het dorp en klimmen we naar de Luisenturm. Het is wel de bedoeling om de naam op zijn Duits uit te spreken, want de toren is vernoemd naar de populaire pruissische Königin Luise die rond 1800 leefde. Ik laat mijn rugzak beneden bij Chris en maak een paar fotootjes vanaf het hoogste platform. Van boven zie je goed hoe uitgestrekt het Teutoburger Wald hier is. De herfstkleuren zijn heel mooi.

We passeren een gigantische windmolen. Wat een herrie maakt zo'n ding als je er vlak onder loopt. Alsof er steeds een vliegtuig vliegt.

We lopen verder door prachtige beukenbossen. Het weer wordt minder en af en toe miezert het. Er hangt wat mist tussen de bomen. Het maakt het bos een beetje magisch. Even verder is er weer een uitzichttoren (Steinegge). Ook hier klim ik op de gladde metalen trap naar boven om het landschap te bekijken.

Na een paar dagen wandelen, en zeker in zo'n uitgestrekt bos, loop je soms beetje op de automatische piloot en heb je tijd om eindeloos te mijmeren. Zo komt ineens de herinnering aan herfststukjes boven die we vroeger als kind ieder jaar maakten. We zochten dan allerlei dingen in de natuur, zoals kastanjes, stukjes mos en dennenappels, en maakten daar een herfsttafereeltje van.

We lunchen onderweg op een bankje met de broodjes die we vanmorgen hebben gekocht. Het gaat nu harder regenen en we trekken de regenbroeken aan. We komen uit het bos en hebben meer last van wind en regen.

De laatste kilometers lopen we weer door de bossen. Het gaat vandaag nog flink omhoog en naar beneden. Goed opletten, want door de regen is het pad soms glibberig. We zien ook steeds meer esdoorns onder de beukenbomen, met hun mooi geel verkleurende blad.

Om vier uur zijn we bij ons hotel in Bad Iburg. We hebben dan 26 kilometer gelopen en zijn in totaal 700 meter gestegen en gedaald volgens onze wandel Garmin.

Snel al onze natte spullen uithangen en weer wat droogs aan. We eten heerlijk en uitgebreid in het goede restaurant van het hotel en vallen daarna vrij snel als een blok in slaap.

Overnachting: Landidyll Hotel zum Freden, Bad Iburg