Lekker geslapen in de Americinn. Vanmorgen hebben we ook tijd voor het complimentary breakfast. Wegwerpborden, wegwerp bestek, wegwerp bekers. Vergeleken met veel hotels in Europa stelt het ontbijt in Amerikaanse hotels niet veel voor. Maar ze hebben sowieso altijd wel cornflakes. Daar kunnen we wel een tijdje op vooruit.

We tanken de auto weer vol en rijden dan naar Badlands National Park. Een rit van ruim twee uur. Bosrijke heuvels gaan over in uitgestrekte prairies. We zien bizons en prairie dogs en steeds meer geërodeerde roze-grijze rotsformaties.

Bij de Saddle Pass Trail parkeren we de auto. Het is tien uur. De rugzakken worden weer gevuld met water en proviand. Dan gelijk omhoog de Badlands Wall op. Een enorme steile trail met veel losse steentjes. Ik kom bijna niet boven, zo vaak glijden mijn voeten weg. Uiteindelijk komt oma er toch en vervolgen we de wandeling op de Castle Trail door de groene prairie langs grillige rotsformaties.

We genieten enorm van deze hike. We zien leuke bloemetjes zoals mariposa lily (wit), prickly pear cactus (geel) en prairie wild rose (roze). De roosjes kun je zelfs ruiken. Het waait ongelooflijk hard. Het gras golft steeds heen en weer en een paar keer zien we tumbleweed rollen waar Chris om duistere redenen heel vrolijk van wordt. Het uitzicht op de rotsen met al die verschillende vormen is schitterend. We lopen ook langs gebieden met diepe, grillige geulen en gangenstelsels. Vaak lager gelegen dan de omringende prairie. En we zien mooie vlakke buttes bedekt met prairie gras.

We lopen helemaal door naar de grote parkeerplaats van de Notch Trail. Na kilometers rust zijn we hier ineens weer middenin de drukte. Maar er zijn toiletten, dat is wel fijn. We lopen weer terug. Eerst weer een stuk over de Castle Trail. Ik loop voorop en schrik me een hoedje als een meter voor me een groene slang het pad oversteekt en gelijk weer in het gras is verdwenen. Chris vraagt hoe groot hij was. Ik geef met mijn vingers de dikte aan. Niet zo groot dus, is zijn conclusie (pas een dag later valt het kwartje dat ik niet de lengte, maar de dikte had aangegeven). We slaan af op de Medicine Root Trail die ook naar Saddle Pass voert. Ook deze trail is erg mooi. We lopen nu wat verder weg van de rotsen en wat hoger. De enorme wijdsheid en de prachtige uitzichten geven je een prettig gevoel van rust en tijdloosheid.

De afdaling terug naar de auto over de Saddle Pass Trail is gevaarlijk. Het pad is op sommige delen zo steil dat ik zittend stukje voor stukje naar beneden ga. Chris kan het wel op zijn voeten met zijn stokken. Een keer glijdt hij bijna weg. Maar we bereiken allebei ongedeerd de auto. Het is half drie en we hebben 13,2 km gelopen. Een mooie ervaring.

We rijden verder via de mooie Badlands Loop Road naar Wall. We stoppen bij meerdere viewpoints. Echt een mooi park. We zien bizons en duizenden prairie dogs die allemaal witte lage heuveltjes hebben gemaakt. Een gestippelde prairie. De geel gekleurde heuvels, de Yellow Mounds, zijn prachtig.

In Wall moeten we natuurlijk ook de beroemde Wall Drug Store bekijken. Ooit begonnen als apotheek in 1930 is het nu uitgegroeid tot een toeristische attractie met winkels en restaurants in cowboy stijl. Een paar tradities hebben ze in ere gehouden. Gratis ijswater en koffie voor 5 cent. We bekijken de winkeltjes, kopen een boek in het boekenwinkeltje en drinken in het restaurant thee met een glazed cake donut uit hun eigen donut factory.

We slapen in Deadwood waar we om zes uur aankomen. Ons hotel ligt op loopafstand van het centrum dus we hoeven niet met de leuke trolley mee die we hier zien rondrijden. We lopen Main Street heen en weer en wanen ons in de goudzoekerstijd. Casino’s, saloons en winkeltjes in Wild West sfeer. Het plaatsje ligt in een canyon. Als we een zijstraatje inkijken zien we op de canyonwand erachter een hele kudde bighorn schapen. We eten aan de bar van Mavericks een lekker burger en pulled pork. Heel gezellig hier. Chris heeft nog een leuk gesprek met zijn buurman aan de bar die een groothandel had in chemicaliën. Ik raak aan de praat met zijn vrouw.

Overnachting: Hampton Inn Deadwood at Tin Lizzie Gaming Resort