We zijn rond acht uur weer onderweg. Nog even de auto voltanken en dan beginnen we aan de tocht over de schitterende Beartooth Highway. Het is kraakhelder weer. We hebben deze weg al een paar keer eerder gereden, maar vandaag is het zo ontzettend mooi. Overal sneeuwvelden en de meren langs de weg zijn nog deels bevroren. We stoppen vaak bij de pullouts om foto’s te maken en te kijken. Er zijn veel marmotten, soms vlak naast de auto. Het landschap is ruig en open, met steeds wisselende uitzichten. Echt genieten.

Rond half elf zijn we in Cooke City. Leuk om hier weer te zijn. Er is niet veel veranderd sinds de laatste keer dat we hier waren in 2018. We nuttigen een beker thee met een cinnamon role bij Cooke City Coffee. Daarna rijden we naar de North East Entrance van Yellowstone NP.

Wat een heerlijke natuur. Alles is zo groen en de Soda Butte Creek stroomt wild. Het duurt niet lang of we zien de eerste pronghorns en honderden bizons in de vallei. Er lopen veel jonge dieren in de kuddes.

Om half twaalf parkeren we de auto bij de Lamar River Trailhead. De rugzakken worden weer gevuld met water, fruit en brood voor de wandeling naar Cache Creek. Een mooie hike door een, vanaf de weg, onzichtbare vallei. We hebben lol om de honderden ground squirrels die als Knabbel en Babbel achter elkaar aan rennen. Ook de pronghorns die we zien hebben het voorjaar in hun bol. Soms blijven ze stokstijf staan, om dan ineens keihard weg te rennen (stofwolken). In de verte ook een paar eenzame bizons. Vaak zijn dit de stieren die zich buiten het paarseizoen afzonderen van de kudde.

De wandeling is erg mooi. Veel bloemen en silvery sagebrush. Bij tegenlicht zijn de struiken prachtig zilverkleurig (de fijne haartjes reflecteren het zonlicht). Als we bijna zes kilometer hebben gelopen dalen we steil af naar Cache Creek. Prachtige wilde rivier met een vlakke oever bedekt met gras. Heerlijke plek om te lunchen. Er is hier niemand. We maken flink geluid om eventuele beren weg te jagen. Een wandelaarster die we onderweg tegenkwamen zei dat er deze ochtend twee grizzlies waren gesignaleerd. Maar, ter geruststelling, ze waren al een paar uur niet meer gezien. Ik blijf maar bij Chris in de buurt. Die heeft de bearspray.

Kwart over drie zijn we weer bij de auto. Deze wandeling was in totaal 12 km en 266 meter hoogteverschil. Erg mooi.

We vervolgen de reis naar Mammoth Hot Springs. Onderweg nog de nodige opstoppingen door bizons en pronghorns. We hebben alle tijd. Het hoort erbij in Yellowstone. Bij Tower Junction wordt een imposante nieuwe stalen brug gebouwd over de Yellowstone River. Hij torent hoog boven ons uit en er hangt een gigantische Amerikaanse vlag aan. Niet op zijn kop, al had me dat niet verbaasd gezien de recente protesten tegen de bezuinigingen op de overheid (inclusief de Nationale Parken). In sommige parken hebben ze de vlag als teken van verzet wel eens ondersteboven gehangen.

We zijn om half vijf bij Mammoth Hot Springs. Wat een groot complex van gebouwen. We slapen in een simpele cabin, waar we onze bagage droppen. Daarna gaan we eten in de Dining Room. Beetje overpriced, verder prima.

Na het eten lopen we nog een rondje over de boardwalks langs de terrassen van Mammoth Hot Springs. Dit zijn kalkstenen rotsen die door warm water zijn gevormd. De meesten zijn vrij kleurloos grijs. Maar een paar zijn spierwit of oranje door bacteriën. Het helpt dat het licht aan het eind van de middag er mooi op valt. Het is nog een behoorlijke inspanning zo direct na het eten. Flink wat trappen op en neer.

Daarna lopen we naar het Mammoth hotel en ploffen neer in de zachte grote fauteuils van de Map Room. Een pianist speelt bekende deuntjes. Beker thee erbij en gratis Wifi. Lekker relaxen na alweer een schitterende dag.

Overnachting: Mammoth Hotel, Yellowstone National Park