Wat kunnen meeuwen een herrie maken. Gisteravond gingen ze tot ver na zonsondergang door en vanmorgen werden we weer wakker met een meeuwenconcert. Maar afgezien van de schreeuwende meeuwen hebben we prima geslapen in onze mooie grote kamer in de Dukes Inn te Sidmouth.

In de ontbijtzaal hebben we de keuze uit verschillende warme gerechten. De heerlijke Eggs Benedict zijn een fantastisch begin van een mooie zonnige wandeldag.

Om kwart voor negen zijn we weer op weg. Het pad gaat gelijk flink omhoog van zeeniveau tot wel 150 meter hoog. En het pad is steil. Zo steil, dat er in grote delen van het pad traptreden zijn gemaakt met houten stammetjes. De uitzichten moeten verdiend worden. Het is wel helemaal de moeite waard. Fantastische views en heerlijke veelzijdige groene natuur.

Na acht kilometer zijn we al drie keer omhoog en naar beneden gelopen. Steeds zo'n 100 tot 150 meter hoogteverschil. Het pad is heel rustig. We komen maar heel af en toe anderen tegen, behalve als we in de buurt zijn van strandjes waar je met de auto kan komen. Twee meisjes met grote backpacks hadden we gisteren ook al een paar keer gegroet. Ook vandaag komen we ze weer tegen.

Na 12 kilometer verlaten we het kustpad voor een omweg naar Branscombe. Dit is een heel klein, oud dorpje met een blacksmith, een oude watermolen en een historische bakery. Bij de bakery eten we een goede sandwich met cheddar cheese en apple chutney. En daarbij natuurlijk een potje thee. De tuin van de bakery is een mooie plek om even bij te komen. Na de lunch lopen we weer omhoog naar het kustpad.

We dalen af naar Branscombe Mouth waar het druk is met dagjesmensen aan het kiezelstrand. Daarna wandelen we eerst wat lager langs prachtige wit-gele kliffen. Vervolgens weer een klimmetje naar de top met een mooi uitzicht op het plaatsje Beer onder ons.

Beer is een klein plaatsje met veel bezoekers die een dagje (kiezel)strand doen. Het publiek is hier minder sjiek en wat luidruchtiger dan in Sidmouth. We slapen in de Bank House B&B in de hoofdstraat. Als we om vier uur aankloppen doet er niemand open. We lopen het postkantoortje binnen dat er naast zit. Misschien weten zij meer. De vrouw van de post office zegt dat de man van de bed & breakfast even weg is. Zijn witte bmw staat er niet. Maar hij zal zo wel komen.

We lopen naar het strand en bestellen een beker thee bij een strandtent. Het is hier nog gezellig druk. We maken de balans op op de wandel gps (met hoogtemeter). We heben 17 kilometer gelopen met in totaal zeker 500 meter hoogteverschil. Een prachtige wandeling en, omdat het stijgen en dalen vaak wisselt, goed te doen.

Na de thee lopen we weer terug naar de B&B. Er wordt nog steeds niet open gedaan. We gaan dan aan de overkant van de straat een drankje drinken. We kunnen voor de pub op een bankje zitten en zo in de gaten houden of de man thuiskomt. We kletsen wat met een duits stel. Ze zijn hier ook op vakantie en doen dagwandelingen. Eindelijk, om half zes, komt de witte auto aanrijden en kunnen we naar binnen.

De man blijkt een sympathieke baas te zijn. Een ziekenhuis afspraak was uitgelopen. Zijn huis staat boordevol met spullen. Veel heeft met scheepvaart te maken. Onze kamer heeft, naast schilderijen met schepen, ook veel bloemetjes. Bloemetjes lakens , bloemetjes dekens, bloemetjes vloerbedekking, een bloemetjes stoel en bloemetjes gordijnen. Lekker kneuterig.

We eten simpel in de bar van een hotel ietsje verderop. 's Avonds kijken we nog wat televisie (we kunnen twee zenders ontvangen). Er is geen internet.

Overnachting: Bank House B&B, Beer