We zijn stipt op tijd (wat zijn we toch een georganiseerd stel) voor het ontbijtbuffet in Hotel Fines, dat vanaf kwart voor acht wordt geserveerd. We willen vandaag wandelen bij de Zanser Alm. Hier kunnen we, als we niet te laat aankomen, de auto parkeren. Het is een populair wandelgebied, dus de parkeerplaats stroomt snel vol. Als dat het geval is sluiten ze de weg af en moet je met de bus, die maar eens in het uur gaat. Dat willen we liever niet.

Als ons bij het ontbijt wordt gevraagd of alles naar wens is, geven we aan dat het ontbijt prima verzorgd is, maar dat we wel bedenkingen hebben bij onze kamer in de dependance. Fabian, een van de eigenaren, komt naar ons toe. We laten onze reservering (via booking.com) zien waar met geen woord gerept wordt over een dependance. We bespreken de tekortkomingen van de kamer en kaarten aan dat we een drie sterren hotel hebben geboekt en in een twee sterren pension zijn ondergebracht. We worden al snel in het gelijk gesteld en krijgen korting op de kamerprijs. Ook gaan ze de informatie op booking.com aanpassen. De bedlamp en de naar beneden glijdende douche gaan ze direct repareren. Prima opgelost.

We rijden vervolgens in tien minuten naar de Zanser Alm, waar om kwart voor negen nog ruim plek is voor de auto. We gaan een lange rondwandeling doen. We klimmen eerst naar de Schlüterhütte. Steil hier ook weer, vooral het laatste deel. Een hut als beloning na deze inspanning is fantastisch. We zijn nu aan de bovenkant van de Villnöss-vallei. We drinken er wat en klimmen dan nog verder omhoog naar enkele viewpoints (Kreuzkofeljoch). We kunnen in de verte zelfs de Grossglockner zien. Het is prachtig hier. We dalen via een ander pad af naar de Gampenalm. Het ligt op een kruispunt van wandelwegen en het is er gezellig druk. Hier lunchen we met pasta en salade. Het is vandaag voor het eerst weer stralend weer. De eerste keer sinds het begin van de vakantie dat we onze regenjas en trui niet nodig hebben.

Daarna lopen we met een hele lange lus langs door bos en langs de indrukwekkende Odle bergen via de Adolf Munkel Trail weer naar de auto. Onderweg nog een stop bij de prachtig gelegen, rustige Dusler Hütte. Het is al kwart voor zes als we weer terugrijden naar Santa Maddalena. De Garmin geeft aan dat we ruim 20 km gelopen hebben en in totaal 960 meter omhoog (en omlaag) zijn gegaan.

Na een verfrissende douche eten we weer op het terras van het hotel. Ze hebben heerlijke ravioli in de vorm van een bakje. Chris vindt het leuk om nieuwe ideeën op te doen en is door dit gerecht helemaal gemotiveerd om dit ook thuis te maken.

Overnachting: Hotel Fines, Santa Maddalena