Gisteren hadden we voor 15 CHF per persoon het ontbijt bijgeboekt in ons hotel. Maar daar heb ik vanmorgen spijt van. We krijgen alleen een bakje met halve sneden brood en wat standaard beleg (niets regionaals). Het minste ontbijt tot nu toe. De eigenaar van het hotel is wel vriendelijk (maar een stemmetje in mij zegt me dat hij ons toch een beetje afzet). Hij is kok en heeft vroeger een half jaar in Nederland gewerkt in diverse horecazaken.

We checken uit en halen nog wat broodjes voor onderweg bij de Konditorei en lopen daarna naar het station. Het ligt allemaal dicht bij elkaar. We reizen met de trein naar Thurnen, een paar stations verder. In Thurnen nemen we de bus (PostAuto) naar Berghaus Gurnigel, waar de wandeling van vandaag begint. We zijn er kwart over negen. Het regent en door de laaghangende wolken zijn er geen uitzichten. Dat is wel jammer, want we lopen vandaag via de Gantrisch-Panoramaweg naar een verder gelegen punt op de Alpenpanorama-Weg.

Ondanks het slechte weer vinden we het wel een prachtig pad. We lopen wat hoger dan de afgelopen dagen. De bossen voelen wat ruiger en meer alpine aan. Veel laag struikgewas, ook berglaurier. En heel veel paddestoelen. Net als het weer harder regent en we erg toe zijn aan een pauze komen we bij een asfaltweggetje met een langlaufhutje waar we kunnen schuilen. Compleet met picknicktafel en openbare WC’s aan de achterzijde. Een perfect plekje om de lekkere broodjes van de Konditorei soldaat te maken.

En dan vallen we ineens met ons neus in de boter. Er komt een auto, versierd met bloemen, voorbij. “Wat gek” zegt Chris. Hij kijkt nog eens goed en zegt dat er nog meer aankomt. Ik spring nu ook naar buiten en dan trekt een hele optocht van koeien aan ons voorbij (https://youtu.be/G1r6YAtzl9c). Ze zijn versierd met bloemen en bellen en worden bij elkaar gehouden door mannen met stokken die meerennen. Wat ontzettend leuk. De buschauffeur had al gezegd dat vandaag de koeien van de hoge bergweides naar beneden zouden worden gehaald. Een feestelijk Zwitsers evenement (Désalpe). Zo toevallig dat we precies op de juiste tijd en de juiste plaats zijn om dit te zien.

We lopen weer verder. We hebben het koud gekregen van het stilzitten. Maar na wat klimmetjes is dat snel weer over. Het weer wordt iets beter en de regen is gestopt. Ineens zien we een hele kudde gemzen voorbij rennen. Wat een fraai gezicht. Echt een mooi wandelgebied met goed onderhouden paden.

Dan volgt de lange afdaling naar Restaurant Zollhaus. In het begin goed te doen, maar de afdaling duurt zo lang dat het een aanslag is op de knieën. Bovendien zijn er veel paadjes met ronde gladde, rollende steentjes. Erg oppassen voor uitglijden dus. Echt fijn als we rond drie uur eindelijk in het restaurant zijn en een kop thee kunnen bestellen.

De laatste etappe van vandaag is vrij gemakkelijk lopen, langs de snelstromende rivier de Sense. Om half zes zijn we bij Anna’s Bed & Breakfast in Schwarzsee. We krijgen een mooie lichte kamer met balkon en uitzicht op het meer. We kunnen ook thee maken, want er is een waterkoker en we hebben zelf theezakjes.

’s Avonds eten we erg lekker (wild) en heel betaalbaar bij Restaurant Gypsera. Mooi uitzicht op het meer en de omliggende bergen.

Overnachting: Anna's Bed & Breakfast, Schwarzsee

Gelopen: 23,4 km
Omhoog: 653 m
Omlaag: 1204 m