De regen valt met bakken uit de hemel als we na het ontbijt willen vertrekken. De Bodensee is niet meer te zien. We hebben de regenbroeken en regenjassen aan en wachten nog even onder een afdakje op verbetering. Ondertussen probeer ik de track van vandaag op het scherm van de Garmin te toveren. Even puzzelen, want we hebben een nieuwer model mee (heel lief gekregen van mijn zus en zwager).

Iets voor half negen gaan we op pad. We lopen door weilanden en bossen omhoog naar Wienacht-Tobel. Daar steken het spoorlijntje over (Rorschach-Heiden Bergbahn) en lopen door boerenland overwegend omhoog naar het grotere plaatsje Heiden. Het is inmiddels weer droog en opgeklaard. Als we achterom kijken zien we de Bodensee prachtig onder ons liggen. In Heiden drinken we wat in Café Im Gluck. De natte regenjas en regenbroek kunnen weer uit. Lekker zo’n cafeetje onderweg.

Na Heiden gaat het steil omhoog door uitbundig bloeiende weilanden. Vooral heel veel boterbloemen. Hoger en hoger komen we. We passeren boerderijtjes met koeien, ezels, schapen en geiten. Onder ons wordt de kerktoren van Heiden steeds kleiner en is de Bodensee steeds verder weg. Nog een klein klimmetje en dan bereiken we het hoogste punt van vandaag, Kaienspitz. Prachtig uitzicht rondom. In de verte ook bergen met sneeuw. Er is een bord waarop alle toppen worden benoemd. Een paar klinken bekend. Daar komen we de komende dagen nog dichterbij.

We dalen weer af en zien uitnodigende rode parasolletjes bij Gasthaus Dorf 5 in het gehucht Rehetobel. Ze hebben geen kaart en maar één menu. We vinden het prima. We zitten hier heerlijk buiten met een mooi uitzicht. De warme lunch (soep, salade, rundvlees met broccoli en tagliatelle) smaakt prima.

Daarna rollen we de berg af. Althans bijna, want het gaat echt heel steil naar beneden. Op het laagste punt komen verschillende beekjes samen. Ernaast staat een gezellig uitziende berghut. Restaurant Chastenloch. Ik had al bij de voorbereiding gezien dat ze op maandag Ruhetag hebben, dus helaas kunnen we niet naar binnen.

Vanaf dit punt wijkt onze route wat af van de Alpenpanorama-Weg. We gaan niet naar Trogen waar de etappe eigenlijk stopt, maar naar het buurdorp Speicher, waar we slapen. De weg naar Speicher voert over een verhard weggetje heel steil omhoog. We klimmen voetje voor voetje omhoog door de bloeiende weilanden. Mooi hier ook.

Speicher zelf is niet heel erg mooi of lelijk. Eerder een beetje saai. We hebben dat al vaker gezien in Zwitserland. Plaatsjes waar leuke woningen worden afgewisseld met vaak wat ongezellig uitziende appartement complexen. Om half vier zijn we bij ons hotel.

Bij bakkerij Böhli kunnen we onze eigen salade to go samenstellen. We eten deze in ons hotel, waar in een gemeenschappelijke ruimte ook gelegenheid is om thee te maken. Lekker luieren na een prachtige dag.

Overnachting: Appenzellerhof, Speicher

Gelopen: 15,7 km
Omhoog: 962 m
Omlaag: 552 m