We verlaten rond acht uur ons gemoedelijke hotel in Speicher. Vriendelijke en attente eigenaar. We lopen eerst naar Kinderdorf Pestalozzi in Trogen. Door oorlog getroffen kinderen worden hier opgevangen. Dan klimmen we omhoog door bossen en alpenweides naar Hohe Buche, halverwege Trogen en Bühler. Prachtige uitzichten hier. Voor de allerlaatste keer zien we heel in de verte nog de Bodensee. Aan de andere kant uitzicht op besneeuwde bergen achter een mooi dal. Er is hier ook een restaurant waar we neerstrijken op het terras om wat te drinken en van het uitzicht te genieten.

Daarna dalen we over graspaden, dwars door sappige weilanden met koeien, af naar het plaatsje Bühler. Onderweg veel boeren op tractoren, bezig met het maaien van het gras. In Bühler lopen we even de hoofdstraat in. Er is hier een Gasthof waar we misschien wat kunnen eten. Maar dan ziet Chris aan de andere kant van de weg wat parasolletjes. Het blijkt een klein cafeetje te zijn bij een bloemenwinkel. Dat is meer naar onze zin. Ze hebben er alleen koffie en thee, maar de eigenaresse vindt het geen probleem als we broodjes bij de ernaast gelegen supermarkt kopen om bij haar op te eten. Zo gezegd, zo gedaan. Een gezellige stop.

Na Bühler gaat het weer omhoog. Een steil, bochtig smal asfaltweggetje met her en der houten schuurtjes en huisjes met grappige borden, beelden en spreuken. We zijn al flink omhoog geklommen als bij de bosrand de weg wordt versperd met afzetlint en borden. Het is verboden om verder te lopen vanwege boswerkzaamheden. O nee hé. Ik heb helemaal geen zin om het hele eind weer terug naar beneden te lopen om de officiële omleiding te volgen.

Op de SwitzerlandMobility app zie ik op de kaart nog een ander stippellijntje wat we kunnen volgen. We moeten dan nog verder omhoog klimmen. Het verwaarloosde pad blijkt redelijk begaanbaar. Wel moeten we ergens onder een hekje doorkruipen en krijgt Chris een kudde koeien achter hem aan. Het is een mooie route en het lukt om de weg te vinden. Een half uur later zijn we weer op de Alpenpanorama-Weg.

Nu nog een aantal kilometers omlaag naar Appenzell. We zien het al onder ons liggen. We zijn er om drie uur. Wat een gezellig plaatsje. Leuke straatjes met beschilderde huizen en winkeltjes. Veel terrasjes en een aangenaam aantal toeristen. Ons hotel ligt midden in het centrum. Nadat we ons hebben opgefrist lopen we het plaatsje door en drinken we thee op een terras.

Aan het eind van de middag bestellen we kaasfondue op het terras van een ander restaurantje. Ik wilde dat deze vakantie toch eens eten in de veronderstelling dat dit juist in Zwitserland goed zal smaken. Fout, fout! Het fonduepannetje is gevuld met erg bitter smakende gesmolten kaas. Daarbij krijgen we een mandje met in blokjes gesneden droog oud brood. Alsof we de eendjes gaan voeren. We kunnen er met de beste wil van de wereld niets positiefs aan ontdekken. Chris moet lachen om mijn teleurstelling in de Zwitserse kookkunst. We slaan ons er toch maar min of meer doorheen omdat we wat calorieën nodig hebben. Direct na het afrekenen lopen we naar de ijssalon aan de andere kant van de straat. Een lekker ijsje om de bittere smaak kwijt te raken en als afsluiting van weer een prachtige dag.

Overnachting: Hotel Löwen, Appenzell

Gelopen: 17,4 km
Omhoog: 634 m
Omlaag: 759 m