Vandaag komen we geen cafeetjes tegen onderweg, dus bij het ontbijtbuffet smeren we (als echte Hollanders) wat extra brood voor onderweg. In dit grote hotel is alles lekker anoniem, dus geen probleem om broodjes mee te smokkelen in een servetje.

Om kwart over acht zijn we weer op pad. En om half negen nog een keer, want ik was mijn wandelstokken vergeten. Gelukkig waren we nog maar net op weg. Het eerste deel van de wandeling gaat heel geleidelijk wat omlaag door een laagveen gebied met overal grote stenen. Heel veel bloemen op deze rijke, vochtige grond. Her en der een schuur en veel koeien, soms met grote bellen. Erg mooi en heerlijk lopen.

Ik ben mijn waterfles vergeten te vullen (beetje vergeetachtig vandaag). Na wat twijfelen vul ik hem bij een kraan waar water voor de koeien uitkomt. Chris kijkt bedenkelijk. Het is waarschijnlijk water dat direct van de berg afkomt (niet gefilterd). Ik waag het erop. Tenslotte drinken de koeien het ook. Het is lekker en ijskoud.

Op het laagste punt ligt Parkplatz Lutertannen waar een klein groepje mannen in Zwitserse klederdracht nogal bijzondere klanken voortbrengt. Een soort neuriën begeleid door grote zware koeienbellen. Doet een beetje denken aan het geluid van klankschalen. Meditatiemuziek.

Vanaf Lutertannen klimmen we omhoog naar de Risipass. We lopen op asfaltweggetjes, grindpaadjes, graspaden en bospaadjes naar boven. Het is leuk dat zowel de omgeving als de soorten paden steeds anders zijn. Het maakt de tocht afwisselend en uitdagend.

Na de Risipass gaan we het volgende dal in. We lopen nu tot aan het plaatsje Stein AG steil naar beneden. We zien het heel in de verte onder ons liggen. De afdaling is een behoorlijke aanslag op de knieën. Maar dan eindelijk, na bijna 900 meter dalen, zijn we om twee uur bij Gasthof Ochsen, tevens het dorpscafé.

De zeer vriendelijke en bescheiden gastvrouw laat ons onze kamer zien. Even later zijn we wat opgefrist en drinken we thee en eiskaffee op het terras. Hier komen veel wandelaars. Meerdere mensen met grote rugzakken stoppen hier. Sommigen logeren hier ook net als wij.

We lopen het dorp nog even heen en weer, maar dat is snel gebeurd. Het is piepklein. Daarna wat luieren op de kamer. We hebben ook een balkon, maar het weer is inmiddels omgeslagen. Een flinke onweersbui heeft een eind gemaakt aan het wat drukkende weer.

Rond zes uur gaan we naar beneden voor een warme maaltijd. Op de kaart staan niet heel veel gerechten. We bestellen op goed geluk ieder een gerecht met Kartoffelgratin, Gemüse en Kalbfleisch. Chris neemt de Gefüllte Kalbsbrust en denkt dat hij een kalfs cordon bleu krijgt. Ik bestel Kalbshaxe en denk dat ik een stoofpotje met kalfsvlees krijg. Het blijkt in beide gevallen een ander gerecht dan we dachten. We moeten echt wat beter Duits leren.

Overnachting: Hotel Restaurant Ochsen, Stein AG

Gelopen: 14 km
Omhoog: 523 m
Omlaag: 953  m