’s Ochtends vroeg wordt er op de deur van de cabin geklopt. Het is Vincent die met een stralend gezicht vertelt dat hij nog best goed heeft geslapen in de auto. We staan op en dan blijkt dat er geen druppel water uit de kraan komt. We checken het even bij de buren, maar ook daar geen water. Geen ontbijt en geen douche dus. Dan maar snel vertrekken. Na het waterprobleem gemeld te hebben bij de receptie (het kan ze werkelijk geen bal schelen) doen we wat inkopen bij de supermarkt vlakbij de camping. Vervolgens rijden we naar Kayenta waar we bij de McDonalds ontbijten en ons opfrissen.

Daarna op weg naar de Grand Canyon. Vlakbij de Grand Canyon begint het te betrekken en gaat het regenen. We vrezen dat we niets van het uitzicht zullen zien. Gelukkig is het van korte duur en bij Desert View zien we voor de eerste keer deze enorme diepte en in de verte de (nu bruingekleurde) Colorado River. We rijden door naar Grand Canyon Village waar we lunchen op Market Plaza. Het is inmiddels weer stralend helder weer. We lopen naar de rim en een stukje naar beneden op de Bright Angel Trail. Het uitzicht is fantastisch, we zien veel condors vliegen en een stoet mensen met ezels en bagage. Het is er druk. Omdat Vincent is achtergebleven (na de slechte nacht doet hij een dutje in de auto) keren we weer terug en checken in bij de Yavapai Lodge (twee kamers). We houden even rust.

Even na vijfen vertrekken we naar de supermarkt om spullen voor een picknick te kopen. Gewapend met allerlei lekkere hapjes rijden we met de auto tot in de buurt van Yaki Point. Daar lopen we een stukje door het bos naar het begin van de South Kaibab Trail. We lopen een flink stuk naar beneden tot we zowel links als rechts goed uitzicht hebben over de Grand Canyon (Ooh Aah Point). Daar gaan we zitten op wat vlakke rotsblokken en genieten van de lekkere hapjes en de zonsondergang. Het is er heel rustig. Er zijn alleen twee jongens en een japanse heer in de buurt, die in de weer zijn met een duitstalige mevrouw die was flauw gevallen. We geven ze een fles water en eten om de vrouw op te kalefateren en raken daarna met de japanse heer in gesprek: een grappige levensgenieter. We blijven een tijd genieten van de rust en het uitzicht. Als het bijna donker is gaan we weer naar boven. Het is een machtig gevoel om alleen in de stille schemerdonkere Grand Canyon te lopen. Het is echt donker als we weer boven aankomen.