• 20230322 IMG 2918 edited

Dag 13 / Monticello - Moab

We hebben in Monticello geslapen omdat dit plaatsje het dichtst bij het Needles deel van Canyonlands National Park ligt. We zijn hier ook in 2019 geweest en vonden het super mooi. Alleen was het er toen bloedheet, midden in de zomer. Nu gaan we het nog een keer bezoeken. Er is goed weer voorspeld vandaag.

De mooiste wandelingen die je er kunt maken zijn Druid Arch en Chesler Park. Op de website alltrails.com worden deze hikes beschreven en worden ook veel reviews en foto’s achtergelaten. Vooral het laatste is handig. Recente foto’s geven een goed beeld van de conditie van de trails. De hike naar Chesler Park is volgens reviews volledig droog en begaanbaar, dus daar gaan we voor.

De trailhead is maar liefst anderhalf uur rijden vanaf Monticello. We gaan daarom al rond half zeven op pad. De helft van de rit rijden we in (schemer)donker. Goed opletten dat we geen overstekend wild raken.

Het laatste stukje naar de trailhead is onverhard. Goed te rijden, want het wegdek is niet zacht en er zijn geen diepe sporen. Alleen moeten we ineens dwars door een wash. Oepsie. Chris stapt uit en prikt met zijn wandelstok in het water om in te schatten hoe diep het is. Het blijkt geen probleem.

Iets over acht starten we met wandelen. We deden dezelfde wandeling in 2019, maar toch lijkt het weer als nieuw. Het is gelijk mooi. Prachtige rotspartijen en mooi gekleurde torens (needles) van zandsteen. Ook zijn er veel op paddestoel lijkende rotsformaties (mushroom cap fomations).

De wandeling wordt aangegeven met steenmannetjes (cairns). Steeds zijn we op zoek naar het volgende torentje stenen. Niet alleen vóór ons, maar ook boven of onder ons, want maar al te vaak moeten we ineens omhoog of naar beneden klauteren over de rotsen. We zijn meermalen echt aan het zoeken hoe het pad verder gaat.

Na 4,5 kilometer komen we bij het viewpoint over Chesler Park. Een zachtgroene vlakte met gras en sagebrush, omringd door de karakteristieke roodwitte torens van zandsteen. Zo mooi! Sprookjesachtig bijna. En zo fijn dat het zulk lekker weer is.

Na het viewpoint splitst de trail en maken we een loopwandeling van 10 km rondom Chesler Park. We doen deze tegen de klok in. We lopen via een gebied met ronde rotsen (flink klauteren) naar een jeep trail. Vrijwel voortdurend ook mooie uitzichten op prachtige rotsformaties en Chesler Park. We lopen een stukje op de jeep trail en komen uit bij een picknick plaats. Hier lunchen we. We zijn op de helft van de tocht.

Dan volgt een spectaculair gedeelte. We klauteren en klimmen over rotsen en belanden in een spleet tussen twee enorme rotswanden. Het is net breed genoeg om er tussen te lopen. En dit wel een halve kilometer lang. We zijn helemaal gedesoriënteerd als we de kloof weer uit zijn en hebben moeite om het juiste pad weer te vinden. We volgen steenmannetjes maar komen uit bij een viewpoint en kunnen dan niet verder. Het duurt even voordat we de andere kant op ook een aanwijzing vinden. De track in mijn Garmin is in dit gebied niet nauwkeurig genoeg. Er zijn zoveel bochten en hoogteverschillen dat de gps er al snel een paar meter naast zit.

Het laatste stuk van de loop loopt weer veel makkelijker op een zandpad door de grasvlakte. Prachtig, met die mooie uitzichten.

Dan zijn we weer bij het beginpunt van de loop en bij het viewpoint waar we vanmorgen ook waren. Het is inmiddels twee uur.

We zijn nog niet heel veel mensen tegengekomen. Het laatste gedeelte is drukker. Veel wandelaars die alleen naar het viewpoint lopen. Al deze mensen hebben net als wij toch ver moeten rijden om hier te kunnen wandelen.

De laatste kilometers van zo’n lange hike gaan altijd een beetje op de automatische piloot. Iets minder oog voor de omgeving. De vermoeidheid slaat dan toe. Maar eenmaal in de auto zijn we verrassend snel weer hersteld en fit. Hopelijk blijft dat nog een paar jaar zo.

Na deze topper van een wandeling (19 km, 670 hoogtemeters) rijden we naar Moab. We zijn wel eens eerder via de zuidkant naar Moab gereden. Een prachtige afdaling door de rode rotsen. Deze keer zijn het echter de met sneeuw bedekte La Sal Mountains die de show stelen. Met de zon erop lijkt het wel alsof ze licht geven. Zo wit. Rond zes uur komen we aan. We hebben een prettige kamer voor de komende twee nachten. Op loopafstand zit Singha Thai Cuisine, waar we uitstekend eten. Heel gezellige plek.

Overnachting: Rustic Inn, Moab

Foto's