We worden wakker van de buurman die zijn auto van sneeuw probeert te ontdoen. Holy moly wat een sneeuw buiten. Er is vannacht een flink pak sneeuw bijgekomen. Wat een fraai plaatje!

We gaan eerst maar eens ontbijten en bedenken ondertussen welke invloed dit op onze plannen heeft. We hadden willen wandelen in Capitol Reef National Park, maar dat zal met deze sneeuw onmogelijk zijn. De trails zijn niet meer te zien. We besluiten daarom om niet meer naar Capitol Reef terug te gaan, maar verder te rijden naar onze volgende bestemming, Bryce Canyon. Een medewerker van het hotel raadt ten zeerste af om via state route 12 te rijden. Vooral Boulder Mountain zal een probleem zijn. Nu hebben we deze scenic byway al een paar keer eerder gereden, dus het is eigenlijk best leuk om een keer een andere route te nemen.

We rijden via de 24, 62 en 22 door een brede vallei. Verder weg de heuvels. Een gebied met veel farm- en ranch land. De wegen zijn al een beetje schoongemaakt. Chris is heel geconcentreerd aan het rijden. Niet overal is het schoon (soms maar één rijbaan) en er is veel stuifsneeuw. We zien veel sneeuwschuivers. Het is een leuke route. Nu al helemaal met al die sneeuw. Onderweg stoppen we bij de Antimony Mercantile. Zo’n heerlijke plek waar de tijd heeft stilgestaan. Small Town America. In de winkel zijn de schappen bijna leeg. Maar er zijn waarschijnlijk net genoeg houdbare producten te krijgen voor de paar klanten die ze hebben in dit piepkleine plaatsje. Belangrijker is natuurlijk de fast food die je hier kunt eten en het luisterend oor van de uitbater.

We gaan aan de bar zitten en vragen of hij thee heeft. Nee dus. Heet water heeft hij wel, dus Chris haalt wat theezakjes uit de auto. We eten er een kitkat bij die in de winkel te krijgen zijn. Uiteraard raken we al snel aan de praat. Er is al een andere klant aan de bar en al spoedig is ook hij betrokken bij het gesprek. Het wordt een lange stop. Erg leuk om met deze mannen te praten. Over hun leven op het platteland, over de familiebanden, over hun voorvaderen uit Denemarken, over Colorado (de klant groeide op in Montrose CO). We zijn er zeker een half uur. Dan moet de klant terug naar zijn koeien. Er zijn kalfjes geboren en ze hebben extra zorg nodig met dit koude weer.

Rond 12 uur zijn we in Bryce Canyon National Park. We gaan eerst bij het Visitor Center informeren wat de wandelmogelijkheden zijn in de sneeuw. Er zijn een paar trails die met een smalle sneeuwschuiver begaanbaar zijn gemaakt. De Rim trail en de Queens Garden Trail. We eten wat in de auto en doen dan onze regenbroek en regenjas aan over de meerdere laagjes die we al aan hebben. Het is ijzig koud en het waait hard. Lastig om met koude vingers de stijgijzers onder te binden die hier echt nodig zijn.

We staan geparkeerd in de buurt van Sunrise Point, dus daar lopen we eerst heen. Wow, wat mooi! Het is een prachtig gezicht, al die grillige hoodoos bedekt met sneeuw. Vlakbij Sunrise Point lopen we door de sneeuw naar beneden via de Queens Garden Trail tot aan de Queen Victoria hoodoo. Heerlijk hier in het zonnetje, uit de wind. We hebben het al snel niet koud meer. Zo bijzonder om hier te zijn met zo’n pak sneeuw.

We klimmen weer naar boven en lopen dan nog een stuk langs de rim naar Sunset Point voor een nog betere view over het amphitheater. De bossen langs de rim trail zijn ook erg mooi.

Rond half vijf checken we in bij de Ruby’s Inn. Wat een leuke historische lodge. Gezellig om ook de enorme souvenirwinkel en de foto expositie te bekijken. Het ‘all you can eat buffet’ blijkt even later ook goed.

Overnachting: Ruby’s Inn, Bryce Canyon City