We hadden eergisteren een doos met twaalf eieren gekocht. De kleinste doos die we konden vinden. Omdat we hierna geen keukentje meer hebben bakt Chris de resterende zes eieren (gisteren ook al zes) met ons laatste restje bacon. Een goede bodem voor een lange wandeling.

Aanvankelijk hadden we in de buurt van Hildale naar de White Domes willen hiken. Een populaire hike in de Canaan Mountain Wilderness. Helaas is het nog te vroeg in het jaar. Er ligt nog teveel sneeuw.

We rijden daarom de plaatsjes Hildale en het ernaast gelegen Colorado City voorbij. Tot een jaar of tien geleden werden deze plaatsjes gecontroleerd door een fundamentalistische afsplitsing van de mormoonse kerk. Er leefden toen veel mormonen die meerdere vrouwen hadden. Inmiddels zijn er steeds meer niet-mormoonse mensen hier neergestreken. Ze proberen het toerisme in deze regio te stimuleren. Maar wat we er van zien ziet er nogal ongezellig uit.

Vijftien mijl verder slaan we af op de dirt road naar Gooseberry Mesa. Deze weg blijkt verrassend genoeg goed te berijden met onze huurauto. Na zes mijl parkeren we de auto bij de Gooseberry Mesa Trailhead.

Gooseberry Mesa is een plateau op ongeveer 1500 meter hoogte. Op dit plateau is een netwerk van mountainbike trails uitgezet, veelal over het lichtgekleurde slickrock. Het is uiteraard ook mogelijk om over deze paden te wandelen.

Op de website alltrails.com vond ik de beschrijving en de gpx track van de North Rim Trail to Hidden Canyon Trail Loop. We beginnen om kwart voor tien. We lopen eerst een mijl verder naar de White Trailhead (dit deel was niet begaanbaar met onze auto). Daarna verlaten we al snel de zandpaden en lopen we over lichtgrijs slickrock naar de North Rim. Het is leuk wandelen. De route is met witte stippen op het steen zichtbaar gemaakt. Dat werkt goed. Soms zijn de stippen wat moeilijker te zien, omdat er ook nog wat sneeuw ligt.

De uitzichten aan de North Rim zijn schitterend. Aan de ene kant zien we de rood gekleurde rotsformaties van Zion National Park en aan de andere kant de prachtige met sneeuw bedekte, helder witte Pine Valley Mountains. Wat een schitterend gezicht.

Het is heerlijk om hier te lopen. Het is lekker zonnig, fris weer. En zo rustig. Hier geen hordes toeristen zoals in Zion National Park. Heel af en toe passeren ons wat mountainbikers. De eerste groep zien we meerdere malen. We maken er een praatje mee. Daarna begroeten ze ons met ‘Hi Netherlands’.

Na tien kilometer lopen komen we bij de South Rim. Ook hier mooie uitzichten op het omliggende landschap. We lopen vlak langs de rand van het plateau. Goed uitkijken dat je geen misstap maakt. Je kan gewoon de diepte in vallen. Best eng voor mountainbikers. Die gaan wat sneller.

Op het plateau zijn zoveel paadjes en routes uitgezet dat we soms de weg kwijt zijn. De Garmin met de gpx track is hier onmisbaar. Met het apparaatje in de hand gaan we af en toe dwars door de natuur op zoek naar het juiste pad. Uiteindelijk vinden we het telkens weer.

Om kwart voor vijf zijn we weer bij de auto. We hebben maar liefst 21,4 km gewandeld met een hoogteverschil van 388 meter (steeds omhoog en naar beneden over het slickrock).

We rijden naar La Verkin, waar we overnachten. ‘s Avonds gezellig en lekker uit eten bij Stage Coach Grille. Druk hier op zaterdagavond.

Overnachting: Best Western Zion West, La Verkin