Hilarische douche
Om 5.30 am is het nog flink koud als ik naar het outhouse loop. Er hangt mist boven Spencer Pond en ik kan de andere kant van het meer niet zien. Ik pak een extra deken op bed en slaap nog een uurtje. Dan staan we op. We gaan douchen. Hilarisch. We vullen allebei de zak met een ketel koud en een ketel heet water (opgewarmd op het fornuis). Dan de zak omhoog takelen, slangetje openzetten en douchen maar. Wel snel, want de zak is zo weer leeg. Erg grappig.

Kajakken
We ontbijten buiten aan de picknicktafel. Het is al een stuk warmer. Met een gekookt eitje, want we hebben gisteren verse eieren gekregen van Christie. Na de afwas gaan we kajakken op het meer. We varen bijna de hele oever van Spencer Pond langs. Wat een heerlijke rust. Alleen op de wereld, sereen. We zien een bald eagle die iedere keer als we dichterbij komen verder vliegt naar een volgende boom. Dit is duidelijk zijn gebied en we verstoren zijn rust en hij is niet van plan om heel ver weg te gaan. Om half een zijn we weer terug en we lunchen met het restje spaghetti van gisteren. Daarna maken we een korte wandeling door het bos achter Spencer Pond Camps. We zien veel uitwerpselen van moose (denken we). Daarna wat lezen. 's Middags ga ik nog eens alleen kajakken. Het is zo heerlijk om een beetje te peddelen op het meer en het is heel lekker weer. Geen huizen, geen verkeer, geen andere mensen. Alleen maar natuur om je heen. Ik ontdek langs de oever een pitcher plant.

Aan het einde van de middag gaan we BBQ-en. Steak, ceasar salade en baked sweet potato. Daarna gaan we weer met ons tweeën kajakken. We kunnen er geen genoeg van krijgen. We horen moose geluiden (denken we), maar we zien geen moose. Het klinkt een beetje als het loeien van een koe. Chris gaat weer terug en ik peddel nog even verder. Opeens hoor ik een luide plons naast me. Ik schrik eerst, denk dat er iemand/iets in het water springt. Dan zie ik wat donkers uit het water omhoog komen en weer wegduiken. Eerst denk ik dat het een vis is, maar na een tijdje zie ik dat het een bever is, die met een luide plons (klap met zijn staart op het water) iedere keer weer onder water verdwijnt. Wat grappig. Ik heb moeite om hem op de foto te nemen. Het beest is iedere keer weer ergens anders.

Tegen 8 pm leg ik weer aan. We drinken nog wat thee en lezen nog wat. Echt een aanrader Spencer Pond Camps!

Overnachting
Spencer Pond Camps, Beaver Cove (bij Greenville)