We hebben redelijk geslapen in de Crater Lake Lodge. Hoewel de verwarming uit stond in onze kamer maakte hij toch herrie. Alsof er continu water aan het stromen was.

We willen snel nog wat ontbijten in de Lodge, maar in de ontbijtzaal gaat het niet erg snel. Het lijkt alsof ze een personeelstekort hebben. Het ontbijt is wel erg lekker (niet inbegrepen). De bon klopt ook niet, maar wel in ons voordeel. We hebben geen zin om het recht te zetten. Dat kost ook weer tijd. We geven daarom maar een ruime tip.

We lopen nog even langs Crater Lake. Het meer is nu veel minder blauw dan gisteren, meer grijs. De lichtval en de hoeveelheid zon heeft grote invloed op de kleur. Ik denk dat wij het meer gisteren op zijn mooist hebben gezien.

Iets later dan we van plan waren (half negen) rijden we weg. We rijden eerst langs de picnic area om onze BBQ op te halen. Gisteravond was hij te heet om in de auto te zetten en hebben we hem laten staan. Ik stelde toen nog voor om er een briefje op te doen, maar Chris vond het niet nodig. Had ik maar wat meer aangedrongen, want vanmorgen was hij weg.

Waarschijnlijk was er al een schoonmaak service langs geweest. Natuurlijk ook erg stom van ons om daar niet aan te denken. Hij was maar tien dollar, maar toch zonde, vooral van het werk om hem in elkaar te schroeven.

Maar niet te lang getreurd. We gaan op weg richting Steens Mountain in Oost Oregon. Dit is nog een flink eind rijden, dus we slapen vanavond halverwege, in het plaatsje Lakeview. Na een leuke rit door diverse landschappen (riviertjes, bossen, groene besproeide weides en droge sagebrush velden) zijn we rond 12 uur in Lakeview. We doen boodschappen bij de Safeway. We gaan nog niet naar ons motel, maar rijden door naar de Hart Mountain National Antelope Refuge.

Hart Mountain National Antelope Refuge

De Refuge ligt op een massief 'fault block'. Een berg die aan een kant geleidelijk omhoog gaat en aan de andere kant steil naar beneden afloopt, veroorzaakt door het over elkaar heen schuiven van twee aardlagen.

Vanuit Lakeview bereiken wij via Warner Valley de steile kant van de berg. Er gaat een gravelroad omhoog. Bij Warner Overlook lopen we naar het viewpoint. Een goede lunchplek met mooi uitzicht op Warner Valley en Poker Jim Ridge. In de vallei ligt een keten van meren en wetlands. Ze staan nu allemaal droog en zien er van boven uit als gele vlekken.

We verbazen ons over een grote groep SUV's die op de gravel road naar boven komt. Komen al die mannen met cowboy hoeden de refuge bezoeken? Later begrijpen we (van de vrouw van ons motel) dat er een jaarlijkse bijeenkomst is van de mysterieuze Order of the Antelope (1932). Een besloten mannenclub voor het behoud van de Antelope kuddes. Ze kamperen enkele dagen in de Hart Mountain National Antelope Refuge. Wat ze doen op deze zeer afgelegen plek is onduidelijk. Er wordt in ieder geval (te) veel gedronken.

Als de stofwolk van de SUV's weer is opgetrokken rijden we (nu weer in alle rust) verder naar de refuge's headquarters via een prachtige hoogvlakte met grasland en sagebrush steppe. In de verte zien we verschillende kuddes antilopen. Het Visitor Center is een houten gebouwtje, onbemand, met foldertjes over de refuge.

Hart Mountain Store

We keren weer terug naar Lakeview en stoppen onderweg nog in de Hart Mountain Store in het gehucht Plush. Het is de general store, de bar, het café en het bezinestation in een. Zo'n bijzondere plek waar de tijd stil is blijven staan. We drinken hier wat.

Terug in Lakeview checken we in bij het Interstate 8 Motel. De auto parkeren we direct voor onze kamer. Aan de overkant is een laundry. Dat is handig; we draaien een was. 's Avonds eten we bij de Snack shack een goede hamburger.