We hebben vannacht in een Best Western Motel geslapen en hadden ons eigenlijk verheugd op een lekker gevarieerd ontbijtje in dit motel. Dat gaat niet door. Het ontbijt wordt geserveerd in het family restaurant dat ernaast ligt. We moeten een keuze maken van een lijst en wat we krijgen is eenzijdig en van matige kwaliteit. Volgens Chris is een family restaurant meestal een slecht restaurant omdat ze geen uitgesproken smaken serveren.

Eagle Creek Trail

We willen vandaag de Eagle Creek Trail tot aan de Tunnel Falls lopen. Volgens de informatie die we van internet hebben is de afstand 6 mijl heen en 6 mijl terug. In totaal dus 12 mijl (bijna 20 km). Om kwart voor acht zijn we bij de parkeerplaats (niet ver van Cascade Locks) en starten met deze populaire wandeling. We hebben eigenlijk een parkeerplaats te vroeg geparkeerd, want 1 km verder ligt nog een parkeerplaats en de trailhead. Geen probleem, de wandeling wordt dan 22 km (denken we).

De hike is erg mooi en we genieten. Steeds is de snelstromende Eagle Creek naast of onder ons. Onderweg komen we langs de fraaie Punch Bowl Falls en nog enkele kleinere watervalletjes. Ons doel is echter de Tunnel Falls en die komt maar niet. We lopen en lopen en lopen.

Tunnel Falls

Eindelijk komen we bij deze prachtige waterval. Heel erg de moeite waard. Je kan achter het bruisende, vallende water doorlopen door een tunnel. Prachtige recht aflopende bergwanden vol varens. Het pad is hier slechts een halve meter breed en er zijn kabels aan de bergwand om je aan vast te houden om te voorkomen dat je de diepte in valt. Dit stuk is niet voor mensen met hoogtevrees.

Op de terugweg houden we een wat langere pauze. We hebben brood en beleg bij ons en lunchen op een dikke boomstam. We komen nu ook veel tegemoetkomende mensen tegen, die later zijn vertrokken. Op de heenweg hadden we de trail bijna voor ons alleen. De mensen vragen opvallend vaak aan ons hoe ver het nog is.

Om half vier zijn we weer terug bij de auto. Er staat 34 kilometer op de teller van onze Garmin, in plaats van de 22 kilometer die we hadden verwacht (De werkelijke afstand blijkt later 26 km te zijn, na analyse van de gps track. Er was soms geen gps signaal tussen de steile canyon wanden).

We worden op de parkeerplaats aangesproken door twee mannen die voor de forest service werken. Ze zitten te grappen over ons nummerbord uit Californië. Zoals wij moppen over Belgen hebben, hebben de mensen uit Oregon grappen over mensen uit Californië. Ze zijn ook benieuwd waar onze hike naar toe was en vinden het geweldig dat we helemaal naar Tunnel Falls zijn geweest. Deze mannen leggen de paden aan en onderhouden ze. We maken een gezellig praatje met ze over de verschillen tussen arbeidsomstandigheden in Amerika en Nederland. Geen idee hoe dat ineens aan de orde kwam.

Eagle Cliff Campground

We doen nog wat boodschappen in Stevenson (o.a. kant en klare kip en sla) en rijden dan door naar de Eagle Cliff Campground, heel afgelegen ten zuidoosten van Mount St. Helens. We lopen het rommelige kantoortje in om ons aan te melden. De aanwezige vrouw neemt ons mee naar buiten, opent de pickup truck voor de winkel, waarin haar man een dutje doet en roept hem wakker. We zien eerst een enorm bloot bovenlijf, dan zijn verwarde rood bezwete gezicht. Blijkbaar is hij wel wat gewend, want zonder morren na zo bruut wakker te zijn gemaakt, laat hij ons de cabin zien. We hebben een hele simpele cabin gehuurd (50 dollar). Geen stroom, geen WiFi, wel gas (gaslampjes). We eten buiten (de kip en sla die we net hebben gekocht). Daarna douchen in het douche gebouwtje. En totdat het te donker wordt nog wat lezen en het verslag van de dag schrijven. We hebben een keukentje, WC en wastafel in de cabin.