Dag 11 / Monticello - Moab
Naar Canyonlands NP (Needles)
Vandaag willen we hiken naar Chesler Park in het Needles gedeelte van Canyonlands. Omdat het 38 graden wordt vandaag staan we heel vroeg op. Al om half vijf zijn we aan het ontbijten op de kamer. Daarna pakken we zachtjes onze spullen in de auto. Precies om vijf uur zijn we op pad. Het is nog helemaal donker buiten.
Het is maar liefst anderhalf uur rijden naar de Elephant Hill Trailhead. Heel afgelegen. Een fraaie rit met het opkomende licht. Om half zeven parkeren we de auto. Er staan al wat andere auto’s. De rugzakken zijn al ingepakt met water en proviand, dus we kunnen snel op pad.
Hike Chesler Park Loop
Ik ben een beetje onzeker. Ben er niet helemaal gerust op of we deze hike met de hitte gaan volbrengen. Vooral omdat het, zelfs zo vroeg in de morgen, al best warm is.
De hike die we willen doen is de Chesler Park Loop. Eigenlijk is het niet een echte loop, maar een lollipop loop. Je klimt ruim 4,5 km naar een viewpoint met uitzicht over Chesler Park (250 m omhoog). Ietsje verder splitst de trail en maak je een loop van 10 km om het ‘park’ heen (200 m omlaag en weer 200 m omhoog). Dan kom je weer bij het viewpoint en daal je dezelfde 4,5 km weer af naar de trailhead. Bij elkaar 19 km.
De wandeling is gelijk erg mooi. Eerst een flinke klim naar het viewpoint. Het is af en toe goed zoeken hoe we moeten lopen, omdat je nogal wat moet klauteren over rotsen. Maar wat een prachtige, bizarre rotsformaties. Veel rode rotsen met een wit dakje (mushrooms). We gaan de ‘afdakjes’ op de terugweg nog meer waarderen om te schuilen voor de zon.
Bij het viewpoint komen we de eerste (en enige) andere mensen tegen tijdens deze wandeling. Een groep middelbare scholieren met begeleider. Het is een churchgroup uit Missouri. We kletsen er even mee. Dan vertrekt de groep en hebben we het viewpoint voor onszelf. We hebben een prachtig uitzicht over een zachtgroene vlakte met daar omheen lichte pastelkleurige roze-witte torens van steen. Het kleurenpalet is heel fraai en vriendelijk.
Iets na het viewpoint komen we bij de splitsing (we zijn nu ruim 2 uur onderweg) . Op goed geluk gaan we linksaf. We doen de loop met de klok mee. Dit is de Joint Trail. We lopen door een weide met zonnebloemen recht op de prachtige torens af. Dit is een heel fraai gedeelte. Even later lopen we tussen de torens en dalen we af in een spleet tussen twee enorme rotswanden. We lopen minuten lang door deze spleet. Heel gaaf en lekker koel!
Weer uit de kloof blijft het landschap mooi. Eigenlijk is er ‘never a dull moment’ tijdens deze wandeling.
Na ruim 9 km komen we ineens de churchgroup weer tegen. Zij zijn bij de splitsing rechtsaf geslagen. Grappig. We praten even met de begeleider die op onze Garmin kijkt waar ze zijn. Een klein stukje verder komen we bij een WC. Dat is een aangename verrassing. Scheelt weer een tripje in de bosjes (die hier niet veel zijn). We zijn op een jeep road aangekomen, die we een stukje volgen.
Even later verlaten we de jeep road en klimmen we omhoog door Devil’s Kitchen. Dit is een gebied met veel mushroom en andere bolvormige rotsen. Een lastig stukje. De warmte begint hier al aardig toe te slaan. De hoge temperatuur, de felle zon en het ontbreken van wind tussen de rotsen. Hyperthermia ligt hier op de loer. We drinken veel, eten regelmatig fruit en zoute crackertjes en houden nu geregeld korte ‘schaduwpauzes’ langs koelere rotswanden.
Na de klauterpartij door de fraaie Devil’s Kitchen wordt het makkelijker en komen we weer bij de splitsing en het viewpoint. We hebben ruim 3 uur over de loop gedaan. Het is rond 12 uur. We houden op de grote platte stenen bij het viewpoint een lange pauze in de schaduw. Het waait hier lekker zo hoog en het uitzicht is fantastisch. We eten fruit en crackers met kaas en jam.
Heet, heet, heet en de weg kwijt
Dan verkijken we ons toch nog wel een beetje op de laatste kilometers. Het is nu echt bloedheet. Steeds vaker schuilen we voor de zon. Bovendien is de bewegwijzering niet altijd goed. Een keer zijn we zelfs echt de weg kwijt. Ik heb de track dan wel in mijn Garmin, maar het blijft toch lastig om te zien of je een paar meter hoger of lager over de rotsen moet klauteren. Uiteindelijk vinden we de cairns (stapeltjes stenen die de route aangeven) weer met behulp van de hoogtelijnen op de topografische kaart in de gps.
Hike volbracht!
Vanaf dat punt gaat het weer beter. We zijn wel echt opgelucht als we de auto weer zien. Het was een schitterende hike, maar tegen het einde zwaar en gevaarlijk in deze zomerhitte. We hadden met name de loop niet willen missen. Het viewpoint is mooi, maar de loop daarna is echt prachtig en minder zwaar dan het gedeelte tot aan de loop.
Newspaper Rock
We rijden in de heerlijke koele auto naar ons verblijf in Moab. Onderweg nog even de expositie in het Visitor Center van Canyonlands bekeken. Ook nog een korte stop bij de Newspaper Rock. Een grote boulder vol petroglyphen. Indrukwekkend.
Moab
In Moab slapen we in de Neighbourhood Suites. Een blok met vier suites met de namen (letters) M O A en B. We hebben suite A. Erg comfortabel, met een compleet ingerichte keuken, woonkamer en slaapkamer.
’s Avonds eten we een hamburger (lekker) en pulled pork (droog) bij The Broken Oar. Daarna halen we nog snel wat eten voor morgen bij de City Market.
Vroeg slapen na deze inspannende dag.
Overnachting: Moab, The Neighborhood Suites