Bestaat er een hemel op aarde? Jazeker, Rustler Gulch bij Crested Butte. Maar daarover straks meer.

Kebler Pass
Rond half 8 rijden we weer weg uit Marble. We rijden via de 133 en dan de grotendeels onverharde Kebler Pass naar Crested Butte. Een bijzonder mooie route. Prachtige uitzichten, aspen bossen en heel erg veel wildflowers, waaronder velden vol met zonnebloemen. Wat een mooie weg.

Crested Butte
Rond 10 uur komen we aan in Crested Butte. Een heel erg leuk plaatsje met een hele vrolijke hoofdstraat met huizen en winkeltjes in allerlei vrolijke kleuren met uitnodigende uithangborden. Het is er gezellig en er zijn veel amerikaanse toeristen, maar het is er lang niet zo druk als bijvoorbeeld Estes Park of Moab in de zomer. We nemen hier een tweede ontbijtje bij McGill's (tot 1988 de General Store), waar het gezellig druk is.

Rustler Gulch
Daarna rijden we richting de trailhead van Rustler Gulch. De weg hiernaar toe is alweer zo'n schitterende (onverharde) weg. Wat is het een mooie omgeving hier. 

Als we in de buurt van de afslag naar de trailhead zijn zien we een auto erg twijfelen. Er is een enorme hoeveelheid water op de weg in een diepe geul. Erg lastig om daar doorheen te rijden. Iets voor dit punt is er een kleine parkeergelegenheid voor 5 auto's. Chris zet voor de zekerheid alvast de auto op de laatste plek. We stappen uit en kijken hoe de auto's door de geul gaan. De twijfelaar keert om, maar enkele anderen gaan er door. Bij eentje gaat het wat minder soepel. We horen het blik kraken.

We besluiten de auto maar te laten staan en verder naar de trailhead te lopen. Dit is ongeveer 2 kilometer. Wel een steile klim naar boven. Deze klim moet overigens iedereen doen, want de echte parkeerplaats ligt wel iets verder dan waar wij staan, maar ook onder aan de heuvel.

Rustler Gulch is adembenemend mooi. Bloemen, bloemen en nog meer bloemen met prachtige bergen als decor. Wow, wow, wow. Overal zonnebloemen, lupines, paintbrush, riddersporen, blue bells, colorado columbines, geraniums, en groene gentiaan. En ook kings crown, scarlet gilia, marsh marigold en glacier lillies. En natuurlijk nog de nodige soorten waarvan we de namen niet weten. Ik heb nog nooit ergens gewandeld waar zoveel bloemen waren. Fantastisch. 

We lopen 7 km heen. Onderweg moeten we een aantal keer snelstromende beekjes kruisen. Vooral de laatste is erg lastig. We zien verschillende mensen hier omkeren. Het lukt uiteindelijk via een dikke boomstam, maar op de terugweg vind ik dat ineens zo eng dat ik dwars door de beek ga. Mijn bergschoenen lopen daardoor vol met water. Ook Chris, die wel via de boomstam gaat, heeft ze uiteindelijk niet droog kunnen houden.

We lopen eigenlijk langer dan we gepland hadden. Het is zo mooi, dat we iedere keer een stuk verder gaan. Als de trail na 7 km bedekt is met een groot ijsveld vinden we het een mooi punt om terug te keren. Rond 5 pm zijn we weer bij de auto en een uurtje later bij Cristiana Guesthaus, waar we twee nachten verblijven. Het ziet er allemaal prima uit en het is heel dichtbij de hoofdstraat waar we lekker eten bij Maxwell.

We hebben weer internet, dus na het eten en een kop thee in de lobby kunnen we weer even whatsappen en de verslagen tot nu toe online zetten.