Tegen half twaalf gisteravond sprongen de lichten en de TV weer aan. De stroomstoring in Yampa was voorbij en wij weer klaarwakker. Wel prima, want zo konden we de batterijen en telefoon toch opladen.

We starten de dag met een stevig ontbijt in Penny's Diner. Het ontbijt is inbegrepen bij de motel overnachting. Het is druk in Penny's Diner. Vol met locals (voornamelijk mannen), die hier voor hun werk ontbijten. Dit is echt 'rural America'. Een beetje een ruig sfeertje. Mensen zijn hier aardig, maar wel vrij stug. Ze zijn helemaal niet ingesteld op toeristen, in tegenstelling tot andere gebieden in Colorado.

Stillwater Reservoir
Na het ontbijt pakken we de auto weer in en rijden we naar het Stillwater Reservoir in de Flat Tops Wilderness. Het is vanuit Yampa een rit van ca. 15 mijl over een deels onverharde, maar goed te berijden weg. Tijdens deze rit moeten we gewoon zig-zag rijden tussen alle overstekende squirrels, chipmunks en zelfs een stuk of acht marmotten. Ook zien we een aantal herten. Een verrassend mooi gebied!

Devils Causeway
We parkeren de auto aan het einde van de weg bij het reservoir. Hier begint de trail naar Devils Causeway. Dit is een rotsformatie met steile wanden aan weerszijden. Een enorme natuurlijke muur. De trail voert naar de ridge, die op een bepaald punt minder dan een meter breed is, met steile afgronden aan weerszijden. Het smalste stuk is niet heel lang (ca. 30 meter) en het is mogelijk om dit stuk lopend (of op handen en voeten) te doen als je heel voorzichtig bent.

Ik wilde dit wel eens met eigen ogen zien. We spreken wel af dat we geen onnodige risico's zullen nemen. Het is altijd lastig van tevoren in te schatten hoe gevaarlijk iets in het echt is.

De hike start op 3150 meter hoogte. Via open velden vol bloemen, gevolgd door bos en daarna een flink aantal switchbacks langs een bergwand, stijgen we 450 meter richting de top. Nog een echt steil klimmetje op het einde en dan zijn we bij de Devils Causeway.

Een stuk kunnen we nog doorlopen zonder dat het gevaarlijk is. Dan komen we bij het gedeelte dat volgens sommige websites 'extremely dangerous' is. We bekijken het eens goed. De smalle oversteek is niet vlak, maar bestaat uit rotsblokken, die in de meeste gevallen niet horizontaal liggen. Het begin lijkt nog te doen, maar het einde ziet er heel eng uit. We zijn het er snel over eens: hier gaan we niet overheen. De kans dat het mis gaat is klein, maar zeker niet verwaarloosbaar. We maken nog een aantal fotootjes en eten en drinken wat. Prachtige uitzichten. Wel echt koud hier.

We lopen weer terug. Zoals wel vaker zijn we vooral op de terugweg verbaasd over het hoogteverschil. Rond half twee zijn we weer terug bij de auto. We hebben dan 10 km gelopen en zijn 4,5 uur onderweg geweest.

Grand Lake
Als we weer in de auto zijn begint het te regenen. Wat een timing. We rijden weer naar Yampa en picknicken in het park als het eventjes droog is. Daarna rijden we via Kremmling (korte stop voor een beker thee) naar Grand Lake, waar we een mooie kamer hebben in het Western Riviera Lakeside Hotel. We kijken uit over het meer.

Het weer is inmiddels bar en boos. De hele middag heeft het geregend en Grand Lake ligt onder een dik wolkendek. Ondanks het slechte weer is het centrum gezellig met de overdekte boardwalks waar je droog kunt lopen. We eten lekker in de Sagebrush BBQ & Grill. Ze hebben hier een bus ongepelde (maar toch gezouten) pinda's op ieder tafeltje staan. Je mag naar hartelust pellen en pinda's eten. De doppen mag je gewoon op de grond gooien.