Na alweer een overheerlijk ontbijt (fantastisch zo'n bed & breakfast) pakken we onze spullen en vertrekken uit Moab. Ons volgende doel is Black Canyon of the Gunnison National Park. We gaan niet via de Interstate, maar binnendoor. Van Moab naar het zuiden tot aan de La Sal Junction. Daar slaan we linksaf en rijden via Bedrock, Naturita, Placerville, Ridgway en Montrose naar het park. Het is een leuke en af en toe heel mooie route. We passeren veel ranchland en in de verte zien we de bergen. De dorpjes met 'west town' sfeer zijn soms piepklein. Als we de Bedrock Store zien is het alsof we een eeuw terug in de tijd zijn. In Norwood stoppen we bij de Happy Belly Deli voor koffie met wat lekkers.

Black Canyon of the Gunnison National Park
In de buurt van Montrose wordt het drukker. We verlaten Highway 50 en rijden via Highway 347 omhoog naar de ingang van het park. Een hele rustige weg in een droog landschap met links en rechts struiken en wat lage naaldbomen. Geen landschap waarin je een enorme kloof zou verwachten. Ook bij de ingang van het park zien we nog niets van de kloof. We rijden door naar het Visitor Center. Achter het Visitor Center zien we de kloof. Een enorm stijle, diepe, donkergrijze spleet in de aarde. De afstand tot de Gunnison River is wel 800 meter. Bizar als je hier vroeger reed met je paard en wagen en je komt ineens zo'n kloof tegen... Het omliggende landschap verraadt de aanwezigheid van de kloof helemaal niet. We rijden langs enkele viewpoints. Prachtig. Daarna rijden we naar het eindpunt van de South Rim Road (High Point). Daar zijn picknicktafels, waar we kunnen lunchen.

Als we de koelbox weer ingepakt hebben lopen we de Warner Point Nature Trail. Een aardige wandeling met allemaal informatieve bordjes langs de trail. De kloof zien we pas op het einde van de trail. Hier is de kloof iets breder en kun je heel ver kijken naar het westen. Mooi uitzicht. Als we terug rijden stappen we bij een paar viewpoints uit. Het is ongelofelijk dat een rivier zo'n diepe kloof kan veroorzaken. Het is een enorme spleet in de aardkorst.

Curecanti National Recreation Area
We verlaten het park en rijden over Highway 50 door het Curecanti National Recreation Area. Vroeger strekte de kloof zich ook uit tot dit gebied, maar door de bouw van enkele dammen is dit gebied overstroomd en is het een langgerekt meer geworden. Ik vind dit een erg aparte omgeving. Ondanks het vele water lijkt het een droog gebied. De begroeiing is laag en het groen veel grijzer dan je zou verwachten (er groeit vooral Big Sagebrush). Het heeft een bijzondere sfeer, zo'n pastelachtige golvende grijs-groene deken rond het rimpelloze meer.

We overnachten in Gunnison. Onze goedkoopste overnachting. Drie queenbedden in een grote kamer in een Super 8 Motel voor eenentachtig dollar, inclusief tax. Eerst gaan we naar de Walmart. We kopen er een handig meetapparaatje met een haak om het gewicht van onze reistassen mee te wegen (eigenlijk is het een apparaatje om het gewicht van vissen te meten). Daarna bekijken we Gunnison. Ik vind het een leuk plaatsje. Ik hou wel van die kleinere niet-toeristische plaatsjes. De Main Street heeft een western town uitstraling. We eten verrassend lekker bij een chinees (Double Dragon). Hele aardige mensen en echt lekker eten.

Overnachting: Super 8 Motel, Gunnison (kamer met 3 queen bedden)

Klik hier voor de videorapportage van deze reis!