Route finding skills. Daar ontbrak het vandaag wel wat aan. Als we wegrijden uit Monument Valley stel ik de Garmin in op Natural Bridges National Monument. We zijn zo in de ban van de mooie omgeving dat we niet goed opletten. Totdat we ineens in Bluff zijn. Oeps! Helemaal verkeerd gereden. De Garmin heeft ons niet over de onverharde Moki Dugway (waar we gisteren waren) geleid. Maar niet getreurd, nu weten we ook hoe de weg via Bluff eruit ziet.

Hike Natural Bridges National Monument

We zijn om negen uur in het Visitor Center van Natural Bridges National Monument. We hebben het plan opgevat om de loop hike te doen langs de drie natuurlijke bruggen die er in dit kleine park zijn. We parkeren de auto bij het viewpoint van de eerste brug. De Sipapu Bridge. We dalen 150 meter naar de bodem van de canyon. Er zijn treetjes uitgesleten in het slickrock en ladders en hekjes om het afdalen gemakkelijker te maken. Toch is het af en toe best eng en behoorlijk inspannend. Je kunt hier ver naar beneden vallen.

Als we beneden zijn zien we de brug in volle glorie. Wat een enorm gevaarte. Duizenden jaren van floods met keien en grind hebben de brug gevormd. Er past een heel gebouw onder, zo groot.

Er staat bijna geen water in de canyon, dus we volgen zoveel mogelijk de droge rivierbedding om bij de volgende brug te komen. Af en toe wijkt het pad af. Het is vaak niet helemaal duidelijk hoe we moeten lopen. Op de kaart die we hebben gekregen in het Visitor Center staat dat het een unmaintained trail is. Dat blijkt wel. We lopen soms door struikgewas dat boven ons hoofd groeit en het grootste deel van de trail gaat door mul zand of over grote keien door de rivierbedding.

Als we bij een paar waterpoeltjes komen glij ik onderuit in de modder. Geen pijn, maar ik zie er uit als een varken dat in de blub heeft gewroet. Je moet er wat voor over hebben om een met de natuur te worden. We zien enorme grote vliegende insecten en we ruiken de soepgeur van maggieplanten. Er staan mooie cactus- en yucca planten.. Als er een vliegtuig overvliegt galmt het geluid tussen de hoge canyonwanden zo enorm hard dat we het niet direct kunnen thuisbrengen. Chris gaat instinctief dichter bij de wand staan. Raar om het geluid zo vervormd te ervaren.

De tweede brug die we tegenkomen is de Kachina Bridge. Deze is veel logger dan de Sipapu Bridge, mede omdat de opening minder groot is. Hij is zo breed dat er wel een vierbaans weg op zou passen.

Na deze brug gaat het mis met het zoeken van de route. Chris ziet een bord "trail". We volgen dit pad, maar het blijkt het pad te zijn om uit de canyon te klimmen. Omdat we alweer flink omhoog zijn gegaan besluiten we om de derde boog niet meer lopend te bezoeken. Via de "mesa trails" lopen we weer terug naar de auto. We hebben ruim 11 kilometer gelopen, zijn niemand tegengekomen, en we hebben er maar liefst vier uur over gedaan, inclusief rustpauzes.

Met de auto rijden we naar het viewpoint van de derde brug, de Owachomo Bridge. Deze ziet er het meest fragiel uit en heeft de grootste opening. Het is de oudste brug. Hoe groter de opening, hoe ouder (heel kort door de bocht).

We verlaten dit leuke park en rijden verder via de prachtige highway 95 door het fantastische landschap van Utah. Rode rotsformaties afgewisseld met witte canyons. Vooral in de buurt van de brug over de Colorado River is het landschap onaards mooi.

Hanksville

In het gehucht Hanksville drinken we thee met cookies bij Blondies. Dan rijden we over highway 24 via Capitol Reef NP naar het plaatsje Torrey. De hele weg tussen Hanksville en Torrey vallen we van de ene verbazing in de andere. De kleuren van de rotsen veranderen van grijs, naar grijs-geel, naar geel, naar roze-geel, naar roze, naar roze-oranje-rood en uiteindelijk naar dieprood. Misschien komt het omdat het net heeft geregend en de lucht vrij donker is, maar zo mooi hebben we het nog niet eerder gezien, terwijl we in 2011 deze weg al een keer de andere kant op hebben gereden.

Torrey

We zijn om vijf uur in Torrey. We logeren een nacht in Austin's Chuckwagon Motel. We gaan uit eten in de Capitol Reef Inn & Cafe, op loopafstand van het motel. Lekker homestyle food. Daarna nog een wasje in de laundry van het motel, op enkele passen van onze kamer, dus dat is makkelijk.

Overnachting: Austin's Chuck Wagon Motel

Wildlife: 6 herten, heel veel hagedissen

Weer: weinig wind, max. 32C, bewolkt. Een stuk koeler in Torrey