Dag 13 / Springdale

Zion NP: Hike West Rim Trail

We zijn iets voor half zes wakker. Nog voor de 'wake up service' die ik had ingesteld op de telefoon van onze motelkamer. We ontbijten op de kamer en maken ons klaar voor de uitdagende wandeling die we vandaag willen gaan doen in Zion NP. De West Rim Trail van Lava Point naar de Grotto Picnic Area. We vullen de rugzakken met proviand en voor ieder zeven flesjes water. Ook een regenjas (die meestal alleen dienst doet als picnic kleedje) en EHBO setje gaan mee. Dan rijden we naar de Zion Adventure Company in Springdale, niet ver van ons motel. Ik heb daar een shuttle gereserveerd naar Lava Point, die om half zeven vertrekt.

We zijn de enige passagiers vandaag voor Lava Point. We vertrekken gelijk. De hele weg naar Lava Point zijn we druk in gesprek met de jonge vrouw aan het stuur. Ze heeft vorig jaar de Appalachian Trail gelopen. Leuk om haar ervaringen te horen.

Precies om half acht zet ze ons af bij de West Rim Trailhead vlakbij Lava Point, het hoogste punt in Zion NP. We lopen op een hoog plateau (ca. 2250 meter hoog) door een mooi open (douglasspar) bos en laag struikgewas. Het is nog lekker koel en we hebben regelmatig views over de groene bergen.

Als het pad na 8 km flink naar beneden gaat (een soort kuil in het landschap) weten we dat we in Potato Hollow zijn. We zien even later ook een bordje. We houden hier onze eerste rustpauze. Daarna is het een flinke klim om uit Potato Hollow te komen.

Wat volgt is magisch (ik gooi er een beetje drama in om het gevoel te beschrijven). Prachtige uitzichten over een kleurrijk canyon landschap. En dit blijft zo de hele verdere hike. Echt fantastisch. De ene view is nog mooier dan de andere. Het is heerlijk lopen zo hoog boven de canyons. We hebben hier nog geen last van de warmte. Het pad gaat omhoog en omlaag, maar nergens al te moeilijk. Na ongeveer 18 km verlaten we het hoge plateau. We dalen de canyon in. Aanvankelijk nog goed te doen, wel wordt het warmer. Het is een uitdagend stuk. Het pad loopt over lichtgekleurd slickrock langs lichte canyonwanden. De lichte kleur lijkt de warmte te weerkaatsen. We houden regelmatig korte drinkpauzes in de schaduw om niet oververhit te raken en geconcentreerd te blijven. De afgronden zijn diep. We komen op dit stuk de eerste andere hiker tegen en later nog een stel. Een enorm rustige trail in het drukke Zion NP.

Dan zien we, rond half drie, Angels Landing onder ons liggen. Wat een mooi gezicht, die smalle populaire rots van boven. Even later zijn we volop tussen de mensen, die van de andere kant naar Angels Landing zijn gekomen. We dalen verder af via de grappige Walter's Wiggles (een serie hele korte haarspeldbochtjes). Daarna komt het minste deel van de hele hike. Het is nu bloedheet, druk en wat saai (verhard, betonnen pad). We verbazen ons over de enorme hoeveelheid mensen die op dit hete tijdstip van de dag naar boven gaan.

Rond vier uur zijn we beneden. We hebben acht-en-een-half uur over de ca. 25 kilometer lange hike gedaan. In hete, overvolle shuttlebussen rijden we terug naar de Zion Adventure Company, waar de auto staat. We willen eerst nog barbequen, maar eenmaal terug op de motelkamer zijn we zo uitgeteld dat we na een verfrissende douche lekker uit eten gaan.

Overnachting: Zion Park Motel

Wildlife: 1 hert, 100+ hagedisjes

Weer: weinig wind, zonnig, max.36C, in de windstille canyon mogelijk nog heter.

Foto's