Natchez Trace Parkway

Na een ontbijtje in het motel verlaten we Nashville rond half acht. We rijden naar de northern terminus van de Natchez Trace.

De Natchez Trace Parkway is een 444 mijl lange scenic drive van Nashville (Tennessee) naar Natchez (Mississippi). De weg volgt grotendeel de oude Natchez Trace: een historishe route van noord naar zuid die al in de tijd van de indianen werd gebruikt en later ook door pioneers en soldaten. De weg wordt beheerd door de National Park Service.

Zodra we op de Natchez Trace rijden valt direct op hoe goed deze weg is onderhouden. Een glad wegdek, duidelijke wegmarkering, prachtige gemaaide frisgroene bermen die in dit jaargetijde vol staan met bloemetjes en links en rechts mooie volle loofbossen. De tweebaans weg slingert door het glooiende landschap en is geliefd bij toeristen, wielrenners en motorrijders. Langs de weg zien we regelmatig een of meerdere kalkoenen lopen en twee keer steekt er een schildpad over. Ook zien we een doodgereden gordeldier.

Leipers Fork

De eerste stop is Leipers Fork. Een klein historisch plaatsje, vlakbij de Natchez Trace. In het centrum bezoeken we Puckett's, een gezellig café, waar we thee en een cinamon roll bestellen en de locals gadeslaan.

Grafmonument van Meriweather Lewis / Grinder's Stand

De tweede langere stop maken bij het grafmonument van Meriweather Lewis. Na zijn beroemde expeditie met Clark naar de Pacific in 1804, keerde hij terug naar St. Louis en werd door president Jefferson benoemd tot goeverneur van de Upper Louisiana Territory. Toen Jefferson werd ogevolgd door een nieuwe president kwam Lewis in financiele problemen omdat de nieuwe regering de door hem ingediende rekeningen niet meer wilde betalen. In 1809 reisde Lewis af naar Washington om hierover te onderhandelen. De tocht ging langs een deel van de Natchez Trace, waar hij een overnachting had in Grinder's Stand. Daar overleed hij aan schotwonden. Het is nooit helemaal duidelijk geworden of Lewis daar zelfmoord heeft gepleegd of is vermoord.

Het grafmonument is een afgebroken kolom op een pyramide van grote stenen blokken. De afgebroken kolom is symbolisch voor zijn te vroeg geeindigde leven. In de buurt is een klein huisje gebouwd in dezelfde stijl als destijds de herberg Grinder's Stand. Nu is het een klein Visitor Center, bemand door twee rangers.

Old Natchez Trace

Het is een hele rustige, mooi onderhouden plek. De National Park Service is goed in landscaping. Prachtige grasvelden met hier en daar grote volle loofbomen. We zijn er helemaal alleen. Vlakbij het monument loopt de Old Natchez Trace. We maken hier een leuke loop wandeling van 7 km. Een goede workout met flink wat hoogteverschillen. De omgeving doet ons een beetje denken aan de Ardennen, weelderig groen en veel beekjes. Veel vogels hoor je hier ook. Op de grond zien we hier en daar afgebroken takjes met prachtige geel-oranje bloemen van de Tulip Tree. Er staat vandaag een stevige wind.

Pickwick Landing State Park

We vervolgen onze reis nog een klein stukje over de mooie Natchez Trace en slaan daarna af naar het westen. We rijden door rural America naar Pickwick Landing State Park aan de Tennessee River, die hier heel breed is. Hier hebben we een overnachting in de Pickwick Landing Inn & Conference Center.

Op de parkeerplaats raken we in gesprek met twee mannen. De jongste van de twee werkt bij de Royal Air Force en is bekend met allerlei plaatsen in Nederland. Hij praat honderduit. Hij is lyrisch over een bar in Maastricht waar binnen gras zou groeien.

We drinken een kop thee in het restaurant en gaan daarna bbq-en. Er staan meerdere picnic tafels met grills op het grote terrein. We hadden gisteren bij de Walmart al worstjes, steak, sla en fruit gekocht en koel gehouden in de met ijs gevulde koelbox.

Na de bbq zet Chris de auto even weg. Ik wacht op een schommelstoel voor de inn. Daar loopt ook de oudste van de twee mannen en we praten weer verder. Ook Chris schuift even later aan. We praten over de civil war. Een oorlog die nog zo leeft in dit gebied, ondanks dat het al anderhalve eeuw geleden is. De man zegt dat ze hier in het zuiden spreken over de war of aggression. De civil war was volgens hem een oorlog om economische redenen en niet om slavernij. Dat de noorderlingen hebben gewonnen was omdat ze betere middelen (wapens) hadden. Via de civil war komen we op de afro-amerikanen van nu. De man heeft nogal rechtse denkbeelden zoals hij ook zelf zegt. De grote hoeveelheid welfare projecten voor afro-amerikanen heeft er volgens hem voor gezorgd dat de mannelijke afro-amerikanen niet meer de rol van gezinshoofd vervullen. De mannen geven hun kinderen niet het goede voorbeeld, zoals dat vroeger wel het geval was. Er zou genoeg goed betaald werk voorhanden zijn (bijvoorbeeld als truck driver), maar hand ophouden voor welfare is makkelijker. En zo blijft volgens hem deze groep in de rol van slachtoffer hangen.

We doen de afwas op onze kamer en maken daarna nog een avondwandelingetje langs de indrukwekkende Tennessee River.

Overnachting: Pickwick Landing State Park Inn