Natchez

We beginnen de dag in Natchez. De plaats waar we ook geslapen hebben. Natchez was een belangrijke handelsstad aan de Mississippi River gedurende de Antebellum jaren (de periode vanaf de onafhanklijkheidsverklaring tot aan de civil war). Rijke eigenaren van katoenplantages bouwden er prachtige huizen. Een aantal van deze huizen zijn bewaard gebleven en sommigen zijn zelfs opengesteld voor publiek.

Van de mooiste mansions heb ik de adressen opgezocht. De eerste waar we naar toe rijden is Longwood. Helaas is dit huis vanaf de weg niet te zien en het hek is nog dicht. Gelukkig zijn alle volgende mansions wel goed te zien vanaf de weg. We rijden naar Auburn, Dunleith, Rosalie, William Johnson House, The House on Ellicott Hill, Stanton Hall, The Towers, Monmouth, Linden en ten slotte naar Melrose Plantation. Onderweg zien we goed hoe mooi Natchez is. Een plaats met een veel rijkere uitstraling dan Vicksburg.

Toch zien we ook in Natchez wijken met kleinere huizen. Sommige shotgun huisjes zijn fotogeniek. Van een paar maak ik een foto. Een beetje onzeker, want misschien vinden de bewoners het niet leuk dat ik hun huis fotografeer. Net als ik dat bedenk zie ik in mijn ooghoek een reusachtige hond op me af rennen. Ik weet dat je vooral niet bang moet reageren, dus ik blijf stokstijf staan en doe niets als de hond tegen me aan springt en me door zijn gewicht bijna omver duwt. Gelukkig blijkt de hond ongevaarlijk. In de verte roept zijn baas hem terug.

Dan wordt Chris gebeld. Uit Louisiana, zegt hij nog heel verbaasd voordat hij de telefoon opneemt. Het blijkt de organisatie te zijn waar ik een swamp tour had geboekt voor het einde van de middag. Er is een tornado warning, de tour kan niet doorgaan. Dat is jammer. We hadden het al een beetje voorzien nadat we het weerbericht vanmorgen op de televisie hadden gezien bij het ontbijt.

Melrose Plantation

Bij de Melrose Plantation stappen we uit. Deze plantation wordt beheerd door de National Park Service. Het bestaat uit een in Griekse stijl opgetrokken hoofdgebouw, een aantal bijgebouwen en een prachtig park. We wandelen over het goed onderhouden terrein en doen daarna de tour door het huis onder leiding van een jonge enthousiaste vrouwelijke ranger.

Na deze leuke rondtour door Natchez rijden we verder naar het zuiden. Het weer wordt slechter en slechter. We hadden het plan om in Saint Francisville de tuinen van een plantation te bezoeken, maar het regent pijpenstelen. Change of plans. We gaan op zoek naar southern food.

Woodville

We slaan af naar Woodville. Een klein plaatsje met veel vervallen huisjes. Hier rijden we even rond op zoek naar een leuk lokaal tentje. We belanden in de L&M Bakery. Eigenlijk niet echt een bakkerij, maar een cafeetje aan de Main Street. Het is populair. Er zitten een aantal afro-amerikanen te eten en anderen lopen in en uit. De gezellige dames die het runnen krijgen ook telefonisch veel orders.

We bestellen cajun fries en breaded fish en shrimps. Thee hebben ze niet, maar heet water is geen probleem als we zeggen dat we zelf theezakjes bij ons hebben. Het is een leuke tent. Aan de muur hangen o.a. twee grote foto's van Obama.

Mississippi River

We rijden weer verder en komen in de staat Louisiana. Rond Baton Rouge veel industrie. Voorbij Plaquemine wordt het weer wat landelijker en groener. De regen is gestopt, maar het is nog koud en grijs weer. We rijden aan de westzijde van de Mississippi River. Bij de Nottoway Plantation loop ik even de dijk op voor een foto van de plantation en een blik op de Mississippi River. Tot Donaldsonville rijden we de kleinere weg vlak achter de Mississippi River. Langs de weg staan mooie villas afgewisseld met armoedige (shotgun) huisjes. Het contrast tussen arm en rijk is hier veel groter dan bij ons. Sommige stukken land zijn overstroomd door alle regen.

Donaldsonville

We overnachten in Donaldsonville. We rijden het historische plaatsje even door. Ook hier weer veel contrasten. Grote en kleine huizen, steen en hout, goed onderhouden en vervallen. Oud en heel oud. Het is een bonte verzameling van allerlei woningen en ondernemingen. Een fotograaf zou hier dagen kunnen rondlopen met al die fotogenieke gebouwtjes en straatjes. We stoppen bij het museum over afro-amerikaanse geschiedenis, maar het is gesloten.

Dan rijden we naar het motel om in te checken. Het is rond vier uur. Er is een coin laundry. Fijn, we kunnen hier een wasje draaien.

Om half zeven rijden we weer naar Donaldsonville. Downtown is een restaurantje waar je uitstekend kan eten (Grapevine Cafe). Onwaarschijnlijk in dit kleine, wat verwaarloosde plaatsje. Maar als we binnen stappen komen we in een groot gezellig restaurant waar het gezellig druk. We eten portabella en eggplant gevuld met crabmeat met leuke southern bijgerechten. De vrouwelijke manager komt na de maaltijd even informeren of het gesmaakt heeft en hoe we van hun gehoord hadden. We kunnen volgens haar niet weggaan zonder de "award-winning white chocolate bread pudding" te proeven. Ze laat gratis een portie met twee lepeltjes brengen. Té lekker! We eten alles op.

Inmiddels is het buiten aan het stortregenen en onweren. De goten van de straat staan helemaal blank. Het geeft veel hilariteit als gasten het restaurant verlaten rennend naar hun auto. Ook voor hier is het extreem weer.

Terug in het hotel kijken we nog wat televisie. Tegen half elf valt plotseling de stroom uit in het hele hotel. We gaan slapen, dus we hebben er dan nog geen last van, behalve dat we niets kunnen opladen.

Overnachting: Comfort Inn Donaldsonville